Şelale                        : Hişşş! Susun Bakayım. Erdem’in sayıklamaları devam ediyordu. Şelale Erdem’e doğru bir iki adım attı. Kavga çıkacak gibi

Polis               : Şuraya  bi imza. Şuraya da bi imza. Tunç               : Biz şimdi gidelim mi? Duralım mı? Polis               : Bekleyeceksiniz

Şelale             : Talaaaaaşcığımm. Hoş geldin tatlım.. Talaş              : Hoş bulduk Şelale. Ne çok sevindin beni gördüğüne!? Şelale             : Gel tatlım

Erdem           : Aaaa ne güzel bir kafe daha!!! Şuh bir kahkaha attım. “Harbiden güzel bir kafe daha” diye düşündüm. Bir

Göz kapaklarıma ışık vurduğunu hissettim. Sonra tekrar karanlık… Bu duyguyu size nasıl anlatabilirim bilmiyorum fakat bir bilgisayar açılırken beklemeniz gereken

Bu hafta köşeme, değerli okuyucularımızdan gelen şiirleri ve düz yazıları taşımaya karar verdim. Ohh sıcacık. Rauf Hellim – Yazar Bence

Tunç’u Başgan! yapacaktık. Kafaya koymuştuk. Erdem           : Bence bağımsız aday olmalısın. Talaş             : Vaatlerimiz olmalı. Seçim kampanyasını şekillendirmeliyiz. Şelale 

Kalabalık grup heyecanla bağırdı “Tunç Başgaaaan!” Yavaşça elini kaldırdı Tunç. Bu hareketi ile hem teveccühü belli ediyordu hem de kalabalığı

Sahip olduğumuz birçok bilgi gibi, hayaletlerin -aslında- var olmadığı bilgisi de çoğu zaman işlevsizdir. Bu işlevsizlik durumu genellikle bilgiyi kullanırken

-Hayır! Hayır! Rica ederim! Elimi öptürmem! -Tunç salak salak konuşma! İnsanlar bakıyor! Gerizekalı, elini mi öpmeye çalıştım ben senin? Alt

Ahhh Gotham ahh! Uğruna türküler yakılan Gotham. Mavinin, yeşilin şehri Gotham… Kurtul şu asalaklardan… Bu güzel dizeler Gotham Şehri’nin girişinde

Öncesi -Peki dedim toplum ilerici düşüncede olanlar tarafından değiştirilmeli mi? Az önceki soruma ilk cevap veren beyefendi konuşmaya girdi. -Pek

-İşte bu tip düşünceler yüzünden toplum yozlaştı!! Kafamı yavaşça kaldırdım. Orta yaşlarında bir beyefendiye aitti bu cümle. Yanında bulunan arkadaşı

-Merhaba. Otobüs bileti almak istiyorum. -Tabi beyefendi. Nereye almak istiyorsunuz? -Farketmez neresi olduğu. -Beyefendi bu şekilde bir işlem yapamam ama.

Şelale’yi arıyorsun. Telefonu açtığında apartman kapısının kapanma sesini duyması lazım. Bu önemli bak. Sonra “Merhaba Şelale” diyorsun. “Kusura bakma sana

Dııııt. Dıt. Dııııt. Dıt. Öff! Oynamıcaz dedik ya kardeşim!   Nasılsın? Gönderen: Şelale Yessssss!!! İşte bu!!! Telefonu yatağa doğru fırlatıp

…Ofisten gelen bir kaç gereksiz mesajla ilgilendikten sonra kafamı, tekrar, kürsüye çevirdim. Konuşmacı konuşmasını sürdürüyordu…   “…Bulunduğu kabın şeklini almak

-Hhhhhhh…. Ufff.. Ufff. Uffff… Çok soğuk ya.. Bu ne! Gayri ihtiyarı döndüm. Burun ucu soğuktan kıpkırmızı olmuş bir kadın gördüm.

Kulaklarım çınlıyor. Bir sigara yaptım. Apartman kapısının önünde bekliyordum. Neden açmadı bu kız kapıyı! Kıç cebimden telefonumu çıkardım.. Son arananlar,

Ding-dong Ding-dong Misafiriniz geldi… Lütfen kapıyı açar mısınız? Ayak seslerini duyuyorum. Çıkırt. -Tunçcuğum anahtarını mı unuttun? -Hayır. Sen aç istedim

-Erdem saçmalıyorsun olum! -Ya Tunç gerçekten odunsun sen. Ay-rı-la-mı-yo-rum! Bunun nesini anlamıyorsun olum yaa allah allah. -Erdemcim, canım! “Ama sen

– Ahahaha Talaşcığım bu ne? – Ne ne? Ya verir misin telefonumu! – Ya veririm vermesine de bu şarkı ne

Bütün meseleyi, sadece, bir kelimenin omuzlarına yüklemek çoğu zaman zordur. Bu aralar bütün meseleye baktığımda onu omuzlayabilecek, sadece, bir kelime

Black Sabbath ile başlayan serüven etkisi -hala- gezegeni etkilemeye ve metal kafaları peşinden sürüklemeye devam ediyor. Peki, bu nasıl oluyor?