Başkan konuşmaya başladı… “Saygıdeğer Beyçıkın halkı ne mutlu bize ki bu güzel günü birlikte paylaşıyoruz. Bu sürecin mimarı hepimiziz.” Bu

“Keşke metin yazarı olmasaydım!” dediğim bir gün daha… Belediye seçimleri bitmişti. Bu süreçte danışman kadrosunda metin yazarı olarak bulunduğum aday

Sanıyor musunuz rekortmen olan aslında Faik Soyman!! Hayır efendim hayır onun fotoğraflarını çeken insandır asıl rekortmen. Şimdi şöyle düşünün Şahika

Erdem : Öfff.. İyi tamam hadi geliyorum. Siz bana oturduğunuz yerin konumunu atın. Bir süre koltukta boş boş oturmaya devam

Talaş     : Kapımı sen mi çaldın? Erdem  : Tuvaletten çıktığımda çaldım evet. Tuvaletteyken odandan bir ses geldiğini duydum. Talaş 

Masamın üstünde duran cam vazoyu aldım. Yavaşça kapıya doğru yürüdüm. Kilidi sakince çevirdim. Kapının arkasında birisinin olmadığını hissediyordum. Kapıyı yavaşça

Kan ter içinde uyandım. Korkunun etkisiyle vücudum oturur pozisyona gelmişti. Birkaç saniye boyunca nefes alışverişimi düzenli hale getirmeye çalıştım. Kendime

Herkes -hayatında en az bir kere-; gözlerini sıkıca açıp kapattığında olan biten bazı şeylerin hiç olmamış olmasını, yaşanan türlü saçmalıkların

Binadan çıktığımda burnumdan soluyordum. Birkaç küfür savurup sinirli sinirli yürümeye başladım. Böyle zamanlarda omzumu havaya kaldırır, kaşlarımı çatarım. Rüstem :

Erdem : Kes!!! Anladığım kadarı ile Erdem’i birazcık sinirlendirmeye başlamıştım. “En iyisi” dedim. “Biraz çenemi tutmak!” Talaş   : Anlayacağınız çok

Erdem : Olum napıyosun bıraksana!! Tunç    : Hayır hayır öpme bırak tamam. Erdem : Tunç yine mallığın tuttu. Bıraksana olum

Çisil çisil çarpmaya başladı kollarıma yağmur. Aldığı darbelerle iyiden iyiye kızmış bir boğa gibi hissediyordum. Kontrolümü kaybetmiştim. Öfkeliydim. Dıırıdıt dırıdıııt

Talaş   : Bana en son “ayrılmak istiyorum” demenden birkaç dakika önce ayrılmak istediğini söyleyeceğine adım gibi emindim. Tunç    : Eee

Her zaman olan yine oldu. Buluşacağımız saatin üstünden tam 30 dakika geçti ve Tunç -hala- ortalarda yok! Tunç    : Talaşcığım.

Talaş   : Eee sen de gelsene! Tunç    : Bakarız. Talaş   : Tamam haber verirsin madem. Tunç    : Tamam. Gelecek olursam

Black Sabbath ile başlayan serüven etkisi -hala- gezegeni etkilemeye ve metal kafaları peşinden sürüklemeye devam ediyor. Peki, bu nasıl oluyor?

Bütün meseleyi, sadece, bir kelimenin omuzlarına yüklemek çoğu zaman zordur. Bu aralar bütün meseleye baktığımda onu omuzlayabilecek, sadece, bir kelime

Bir şeyi deneyimleyerek onunla iletişime geçiyoruz, bu iletişim -bizi sürekli yaşlandıran kadim dostumuz ve ezeli yalnızlığımızın mimarı- zaman kavramıyla anıldığında

Güzel ve güzellik kavramı bildiğini bilen canlının kafasında her zaman yer edinebilmiştir. Güzele erişme, güzeli yaratma ve güzele dair düşünceye

Bu aralar nereye baksam görüyorum onları. Tatsız insanlar. Sayıları günden güne artıyor. Onlar her yerde. Otobüs durağında bir tanesine denk

Tunç   : Aaa selam! Talaş  : Selam Tunç. Çok bekletmedim dimi. Tunç   : Hayır hayır. Hava güzel zaten hiç sıkılmadım.

Bir şeyi deneyimleyerek onunla iletişime geçiyoruz, bu iletişim -bizi sürekli yaşlandıran kadim dostumuz ve ezeli yalnızlığımızın mimarı- zaman kavramıyla anıldığında

Tunç   :Ne var lan! Karşımda Ercüment’i görmeyi bekliyordum ama hiç öyle olmamıştı. Talaş   : Merhaba Tunç. Uygun bir zaman değil

Tak tak tak! Tunç   : Ne oluyor yahu? Açmadım. Çok az süren sessizliğin ardından kapıya tekrar vuruldu. Küfürler savura savura