İlkokula 96 yılında başlamıştım. Eğitim ve şiddetin paralel götürüldüğü yıllardı. Zaten 90 nesli, eğitimde şiddeti yakından tatmış son nesildi diyebilirim.

Nargile kafeler çok ilginç yerler. “Sorun üretim tesisleri” diyorum buralara. Nargilenin közünden midir, aromasından mıdır bilmiyorum ama nargile olan ortamlarda

Şehrin en ünlü caddesine çıkan ara sokağın başında duruyordum. Yeni yıla girmemize sadece dakikalar vardı. Bu yüzden olsa gerek sokak

Sevgiler efendim. Güzel şehrimiz Çanakkale güzel olduğu kadar garip de bir şehir. Garipliği jeolojik değil elbette tamamen sosyolojik.  Yolda Yürüyen

2002 yılından bu yana sistematik olarak yıpratılıyoruz. Bilimden uzaklaştık. Aklın yerini boş inançlar adlı. “Yerli ve Milli” sloganının arkasına sığınanlar

Beren Saat isimli yeteneksiz bir oyuncu var bilmem duydunuz mu? Kendisi en son Netflix yapımı Atiye isimli dizide oynadı. Dizinin

Size de öyle gelmiyor mu? Nasıl desem…  Hmm..  Garip yani.    Bazen insan içinde bulunduğu ana yabancılaşır, algılamakta zorlanır tenine

31 Aralık akşamı hastalandım. Yüksek ateşin kendini göstereceğini ve yeni yıla hasta gireceğimi saat 7-8 gibi anlamıştım. Kendi huyumu iyi

Coğrafyamızın özetidir bu söz. Nereye giderseniz gidin görebilirsiniz balığın hep baştan koktuğunu. Küçük bir işletmeye gidin mesela patronu gözlemleyin, yaptığı

  Değerli okur hastalıkları fazlasıyla ağır geçen bir insanım. Hep öyleydim bir türlü düzelmedim. Hasta olduğum zaman bütün gözeneklerimde hastalığın

Yeni yılın ikinci günü. Bir çok şey aynı. Değişen pek fazla bir şey yok. İnsan bir türlü söküp atamıyor değişim

Koca bir yıl daha geride kaldı. Geride kaldı diyorum çünkü zamanın ileri aktığı ile ilgili yanılgımız devam ediyor. İlk okulda

Kalabalığı yarmaya çalışırken bir yandan avazım çıktığı kadar bağırıyordum. x: Sosisli yediğimiz büfe! y: Anlamıyorum ki ya! Sesin gelmiyo!! x:

Yeni gündemimiz yerli otomobil. Oto- mobili yerli ve milli bulmayanlar ile oto- mobili yerli ve milli bulanlar kafa ütü- lemeye

Uyandığımız günün nasıl sonlanacağını asla bilemeyiz. An muammadır. Anın muamma olduğunu bilmeme rağmen o gün olanların beni fazlası ile şaşırttığını

Sevgili okuyucu! Tabi ki şaka yapıyorum. Okuyucularını tebaası gibi gören elitist yaklaşımlara karşıyımdır AMA sevgili okuyucum “dahil olamadığım bazı gruplar”

İnsanın bizzat kendisinden çok fazla ders çıkarabileceğini düşünüyorum. Kendi kendisini, bir cerrah titizliği ile ameliyat masasına yatırıp iyice inceleyebilir insan.

Ölüm ve yaşam hali çok simetrik geliyor bana. Birbirine çok benzeyen iki mesele gibi sanki. Varsak varız, yoksak yokuz. Yoksak

Fazlasıyla abartılı bir başlık olduğunu biliyorum fakat azıcık kinaye olsun istedim. Türkçe Rap’in büyük isimlerinden CEZA 29 Aralık 2019 tarihinde

Bazen sırf yapmak zorunda olduğum için yaparım bazı şeyleri. Bu durum beni çok kötü hissettirir. Dünyanın en kolay işi de

Kızıl saçlı’m derim ben ona. Hande’m dediğim olmuştur zaman zaman. Bazen “öfff sus” da derim. Üniversite dostum Hande Çanakkalemize gelmiş

2000’lerin başında arkadaşlarımız vardı piercingiyle kaşında. (SANSİ) 2000’ler güzeldi. 2000 derken 2000 ve 2006-7 yıllarını kast ediyorum. Hızlı bir değişim

Geçtiğimiz günlerde şehrin bilinen işletmelerinden birisi ilginç bir “sosyal farkındalık” hareketine imza attı. Bu sosyal farkındalık hareketi, “Çürüklerden birlikte kurtulmak”

Tuhaflaştık. Her şey tepetaklak oldu. Bir sürü kavram iç içe girdi ve siyah ile beyaz arasında yüzlerce grilik oluştu. Özgürlük