Bilmesen de Umut…

Bu sıralar herkesin ağzında aynı soru. “Yılbaşında ne yapıyorsun? Nerede karşılıyorsun yeni yılı?” Sokaklar, billboardlar ışıl ışıl. Yılbaşı mekanları showtime. Geçen sene kapanma sürecine denk gelen yılbaşının tüm acısını çıkarmak istercesine dişlerinin arasından fışkırıyor sözler. Acaba gerçekten nerede ve kiminle girdiğimizin önemi var mı ki.   Böyle anlarda durup düşünüyorum. Düşünmek son zamanlarda yaptığım en elzem şey galiba. Eskiden öylemiydi. Şurada 20 sene önceki BEN bu sorulara beklenen cevabı heyecanla hiç düşünmeden verirdi Ama şimdi her şey değişiyor. O köprünün altından o kadar su geçiyor ki nerden geliyor nereye gidiyor soran olmuyor.  Bir kitapta diyordu ki “Zaman diye bir şey yoktur. İnsan doğar, büyür, ölür ve o gelişim sürecine zaman denir” İşte insanın o değişim süreci sadece bedensel olmuyor. Hisler, duygular, düşünceler bile bir yıl bir yılı tutmuyor. Yani bana nerede gireceksin? sorusu yerine Nasıl gireceksin sorusu daha güzel geliyor artık. İyi mi, kötü mü, sağlıklı mı, hasta mı, fakir mi, umutlu mu umutsuz mu? Düşünsenize koca bir sene daha bitti. Geriye dönüp bakınca ne var. Gün gün ne olmuş hissetsenize bir. Artık elimizde dolu dolu 2021 mevcut ama 2022 ‘inin bir anını bile bilmiyorsun. İlk dakikası bile muamma. Belirsizlik bilinmezlik insanoğlunun en büyük korkusu. Ama ne kadar korksan da gerçek. O yüzden arkadaşım kiminle nerede ne yiyerek geçireceğin değil hangi umutla girdiğin baki cebinde. Umudunu dik tutmak, ona en güzel emanet gibi bakmak, o bilmediğin her anın hayrını kucak dolusu karşılamak yani tevekkülden emin olmak. En güzeli de kendini bilmek kendini bilmeyeni de kendi gibi bilmek… Çünkü bizim kendimizden başka kimsemiz yok. O yüzden herkese kendiyle sarmaş dolaş olduğu umut dolu bir yıl dilerim. Zira umutsuz olmaz arkadaş…