Çocuklar gerek oyuncu gerekse izleyici konumdayken konuya ilişkin daha önceki deneyimlerini hatırlayabilecekleri ve yansıtabilecekleri bir ortam içerisinde olmalılar.
DUYGUSAL GELİŞİM – ALGILAMA ANINDA:
Eğitim ortamına yönelik eleştiriler yapabilmeleri.
Çocukların, duygusal deneyimlerini yansıtabilecekleri bir ortam olması.
Çocukların, eğitim ortamında sosyal, duygusal ve bilişsel açıdan bireysel farklılıkların farkına varabilmeleri, duyarlı davranabilmeleri.
Duyguya yönelik durumları yorumlayabilmeleri.
Gerek izleyici gerek oyuncu konumdayken dramanın alt başlıkları olan, pandomim dramatizasyon, yaratıcı oyun, taklitsel ritim ve vücut hareketleri, rol yapma, resim yapma-boyama-oynama, maske yapma ve kullanma, sosyal oyunlar, canlı tablolar, oyunlu bilmeceler, kukla tekniklerini kullanabilmeleri.
Dramatik düzen içerisindeki duygusal ve heyecan verici durumları keşfedebilmeleri gerekir.
YARATICI HAYAL GÜCÜNÜN GELİŞTİRİLMESİNDE:
Çocukların, dramatik oyun ve öykü uydurmada imgeleri anlatma, nesnelere, çevreye ve kavramlara tepki gösterebilmeleri.
Çocukların, dramatik oyun esnasında yaratıcı hayal güçlerini kullanabilmeleri.
Çocukların, soyut kavramları ifade edilebilir hale dönüştürebilmeleri.
Yaratıcı hayal güçlerini dönüşme, hissetme ve karakteri oluşturmada kullanabilmeleri gerekir.
HAREKET KONUSUNDA:
Çocukların düşüncelerini, hissettiklerini ve rollerini(karakterleri)yaratıcılıkla ifade etmede hareketleri kullanabilmeleri.
Dramanın bütün öğeleri gibi pandomimi de tanımları ve kullanabilmeleri.
DİL GELİŞİM ALANINDA:
Çocukların, kişilik vurgulama-yansıtma-sosyal etkileşim ve bireysel gözlemleri araştırmaları için dili kullanabilmeleri(önce alıcı,sonra ifade edici dil).
Çocukların, sosyal etkileşim(grup ortamı)sürecinde ilişkileri keşfetmeleri için dili kullanabilmeler.
Çocukların, dili kullanarak konunun anlam,içerik ve karakterlerini ortaya koyabilmeleri.