Arabanın camlarına vuran yağmur damlalarını izliyordum. Güne başladığımız güzel hava yerini kara bulutlara bırakmıştı.
Şelale : Tatlım Erdem’i arayabilir misin?
Talaş : Tabi.
Ceplerimi yokladım telefonumu göremedim.
Şelale : Benden ara torpidoda!
Bi kaç kez açma tuşuna bastım. Tepki gelmedi.
Talaş : Şarjın bitmiş galiba!
Şelale : Çıl-dı-ri-ci-ğim. Bu telefon lazım olduğunda hiçbir işe yaramıyor!!!
Arka koltuğa doğru uzanıp ceketimden kendi telefonumu çıkardım.
Dıııt. Dıııt. Dıııttt.
Talaş : Açmıyor.
Şelale : Tamam tatlım teşekkür ederim.
Bir süre sessizce ilerledik. Cama vuran yağmur damlalarını izlemeye devam ediyordum. Bir ara garip sesler işittiğimi fark ettim.
Talaş : Şelaleciğim iyi misin? Ağlıyor musun sen?
Şelale : Evet ama iyiyim. Telaş yapma! İyi olmaya çalışıyorum.
Talaş : Birazcık duralım istersen?
Şelale : Yok gerek yok tatlım. Birazcık sinirlerim yıprandı sadece.
Talaş : Korktun tabi normal.
Şelale : O değil ki. Yani sadece o değil. Korktum eve ama ne biliyim üst üste gelmek zorunda sanki her şey. Güzel başladığımız bir günün öğleden sonrası saçmalamasa olmuyor. Yere düştüğünde ölebilirdin bile resmen ekşın yaşıyoruz.
Talaş : Evet hep bir şeyler çıkıyor!
Şelale : Telefonu açmıyor adama bak!!! Saçma sapan bir yerdeyiz acil bir şey olsa ulaşamayacağız.
Talaş : Şelaleceğim abartma istersen. Bir işi vardır döner birazdan!
Şelale : Döner? Şaşırırım doğrusu!
Talaş : Nasıl yani dönmüyor mu?
Şelale : Yok ya dönmez. Bin kerede bir kere o da belki döner! Ya görmemiştir, ya dönerim birazdan deyip unutmuştur.
Talaş : Ama yani gerçekten öyle de olabilir.
Şelale : Öyle olabilir mi? Talaşcığım biraz gözünü aç istersen. Annelerinin “aman oğlum ye”, “aman oğlum ben yaparım” diye diye büyüttüğü şımarık herifler bunlar. Bazen düşünüyorum ve deli oluyorum annelerinden bayrağı teslim aldık resmen.
Talaş : Evet bunda doğru söylüyorsun.
Şelale : Ya lafa geldi mi her işini kendisi görür! Hayat müşterektir falan ama pratikte öyle olmuyor işte!!! Tamam hadi bir şekilde “yeni doğamızın kanunu” diyelim ev işlerin bize yıkılmasını problem etmeyelim. Eee benim sana ihtiyacım olduğunda sen telefonu bile açmıyorsun. Sonrasında “ee bir şey olmadı işte!” deyip geçiştiriyorsun!! Bu ne lan bu ne!! Hayatımın içine s**tı resmen it!
Talaş : Şelale dikkat et!!!!!!
Çınlama…. Bembeyaz bir ışık…