Nöbetçi Eczaneler
Oyun, çocuğa hiç kimsenin öğretemeyeceği konuları, kendi deneyimleriyle öğrenme yöntemidir. Oyun, sonucu düşünülmeden, eğlenmek amacıyla yapılan hakaretlerdir. Oyun, işin karşıtı olarak düşünülmektedir. Çünkü iş de belli bir sonuç söz konusudur.
Piaget’ye göre oyun bir uyumdur.
Oyunun bedelsel değeri: Çocuğun kas sistemini geliştiren aktif oyun, aynı zamanda çocukta biriken enerjinin atmasını sağlar. Aksi taktirde çocuğun nörotik içe dönük ve alıngan bir yapıya sahip olur.
Oyunun iyi edicilik niteliği: Çocuğu tanımada değerli bir araç olan oyun, onun günlük yaşamda çevresinden aldığı uyaranların oluşturduğu gerilimden kurtulmasını sağlar.
Çocuk, oyun yoluyla birikmiş enerjisini toplumsal açıdan kabul edilen bir yolla bir yolla dışarı atma olanağı bulunmaktadır. Ayrıca oyun çocuğun en güçlü ve doğal dürtülerinden biri olan. Saldırganlık dürtüsünü de boşaltmaya yarar. Hayali oyunlarda çocuk, korkularından ve bu korkuların sonucu olan gerilim kurtulabilir. Uygun seçildiği taktirde oyunlar. Günlük yaşamda görülen kırıklıklardan azalmasını sağlar. Çocuklarda özel yaşamlarındaki bazı sorunlarını oyun yoluyla çözülebilir. Örneğin; okulda el yazısında zorluk çeken bir çocuk, yazı için gerekli olan el hareketlerini, kil faaliyetiyle veya resim yaparak kazanılabilir. Oyun çocuğun dili etkin bir anlatım aracıdır. Oyun yoluyla çocuk en derin duygu ve gereksinimlerini ifade olanağı bulmakta ve sorunlarını kendi kendine çözebilmektedir. Çocuk, bebekleriyle evcilik oynarken evin çeşitli bireylerine olan duygularını bu yolla açığa vurabilmektedir. Örneğin; kardeşini kıskanan bir çocuk, oyunlarındaki bebekleri cezalandırabilir ya da bebeklerini yolculuklara gönderebilir. Eğitimsel değeri; Çeşitli biçim ve boyutlardaki oyun malzemeleriyle oynaya oynaya çocuk renk, boyut ve objelerin kavramlarını öğrenir. Oyun çocuğun içindeki yaşamını kavramasını, gerçekle gerçek olmayanı ayırt etmeyi öğrenir.
