Nöbetçi Eczaneler
Bir dostum ile hayat üzerine sohbet ediyorduk. Şöyle bir soru yöneltti bana: “Polis olmak ister miydin mesela? Yapabilir miydin polislik?” O masada geçti gitti bu konu fakat ben sonra epey düşündüm. Ben ve polislik. İlginç. Olmaz. Olur da nitelikli olmaz. Hemen dikkatim dağılır. Küçücük bir detaya takılırım. Onun üzerine düşünürken laf lafı açar, düşün dünyamın derinliklerine batar-çıkarım.
Mesela sigara dumanına boğulmuş odamda, ışık tepemden vururken, İfade veren kişilerin anlattıklarından derlenmiş raporları okuduğumu var sayalım. Muhtemelen raporu okurken şöyle yorumlardım.
Olay günü erken saatlerde, erkek arkadaşımla AVM’de düzenlenecek olan Demet Akalın konserini izlemek üzere buluştuk.
Demet Akalın konseri mi? Şaka! Yani başınıza gelen kötü şey doğrudan bu bile olabilir. Erkek arkadaşın kötü müziğin etkisiyle bayılıp kafasını sert zemine çarpmış olabilir…
Konser saatine kadar vakit geçirmek maksadı ile AVM’nin yakınlarında bulunan Tüttür isimli nargile kafe’ye gittik.
Ama… ama… nasıl olur. Yani Demet Akalın konserine gitmenizi bir şekilde anladım desem. Nargil Kafe’ye gitmenizi nasıl anlayabilirim. Daha doğrusu onu da anlarım. Nargile kafeleri karşıma almak istemem. İçinde nargile içilen kafelere gitmişliğim var. FAKAT Demet A. konseri olduğu gün konsere yakın bir nargile kafeye gitmek fazlasıyla ATARLI insanlarla aynı ortamda durmak anlamına gelir. Ortamdaki dumanın etkisiyle sinirler de gerileceği için olay çıkmama ihtimali neredeyse HİÇ YOK.
Nargile kafe çok kalabalıktı bu yüzden anasonlu 2. nargilemiz biter bitmez kalktık.
Yuh. 2. nargile mi. En iyi ihtimalle AKCİĞER KANSERİ olacaksınız farkında mısınız bilmem! Ayrıca anasonlu nargile çok kötü bir tat. Zaten genel olarak pek bir şeye benzemeyen nargile çeşitleri arasından en kötüsünü seçmeyi nasıl başarabiliyorsunuz…
Erkek arkadaşım AVM’nin yakınlarında bulunan parka gitmeyi teklif etti. Nargile kafe yoğunluğunun üzerine sessiz bir parkta, sotede, başbaşa kalma fikri hoşuma gitti.
Sanırım o an “LANET OLSUN. Nerden seçtim bu mesleği. Bunları duymak istemiyorum.” der ve temiz bir a4 kağıdı alırdım. Yazacağım istifada öne çıkan kelimeler “bıkkınlık ve iğrenme” olurdu muhtemelen.
