İstenmeyen Tunç – SBGH A.Ş.

Ding dong! Ding dong!

“Kim bu ya!” diye söylene söylene kapıya doğru gittim.

Vehbi Bey    : Merhaba.
Tunç              : Merhaba Vehbi Bey. Aidat ödemesini mi unuttum ben yine?
Vehbi Bey    : Hayır hayır onun için gelmedim.
Tunç              : Eee gürültü falan mı yapmışım? Gerçi bu aralar çok usluyum gürültü çıkmıyordur. Kadınlardan uzak durduğum bir dönem desek yanlış olmaz. Gecenin bir yarısı sarhoş bir şekilde tanımadığım kadınlarla eve gelip apartmanda bizden başka kimse yokmuşcasına gürültü yapa yapa sevişmiyorum bu aralar.

Vehbi Bey bir elini “yeter, duymak istemiyorum” der gibi kaldırdı. Tiksintiyle bana baktığını fark ettim. “Ne diye adama cinsel hayatından seçkiler anlatıyorsun ki!?” diye kendi kendime kızdım.

Tunç              : Ee ne oldu peki Vehbi Bey?
Vehbi Bey    : Seni apartmanda istemiyoruz.
Tunç              : Nasıl? Ben evcil hayvan mıyım ya? Nasıl “seni istemiyoruz”? Beni istediğiniz için bu apartmana taşınmadım ki ben! Kirası ucuz diye burda kalıyorum. Gitmeme de siz karar veremezsiniz.
Vehbi Bey    : Karar hepimizin!
Tunç              : Hepimiz dediğiniz kim Vehbi Bey! Ben taşınsam apartmanda yaşayan en genç insan siz olacaksınız bilmem farkında mısınız? Siz emekli olduğunuzda Tarkan düğünlerde şarkı söylüyordu daha! Benim taşınmamı isteyenlerin bir sonraki ay hayatta olacakları bile meçhul! İnanırmısınız; üst katta oturan Mümtaz amca geçen beni çağırdı.

Vehbi Bey    : Ee?
Tunç              : Eeeee si. Gittim. “Mirasımın tamamını sana bırakmak istiyorum” dedi.
Vehbi Bey    : Hadi canım. Çok zengin o adam! Parayı buldun ha. Keraneci.
Tunç              : Biraz mesafe yaa. Lütfen mesafe! Sizden tek istediğim biraz saygı! Ayrıca kabul etmedim.
Vehbi Bey    : Niye? Salak mısın sen?
Tunç              : Adam bunu söylerken altında bez bağlıydı. Zaten benim söylemeye çalıştığım şey bambaşka. Beni istemiyor olmalarının herhangi bir geçerliliği yok. Çünkü aynı insanlar miraslarını bana bırakmak da istiyorlar.
Vehbi Bey    : Eee yani ne olacak şimdi? Çıkmıcan mı?
Tunç              : Hayır. Çik-mi-cim!
Vehbi Bey    : Naciye hanımın oğlu avukatmış valla! Donuna kadar alırız senin. Zaten gıcık oluyorum sana.
Tunç              : Elinizden geleni yapın.

Vehbi bey öfkeyle arkasını dönüp yürümeye başladı. Arkasından seslendim.

Tunç              : Vehbi Bey?
Vehbi Bey    : Ne var!!!!
Tunç              : Sizin salon benim odamın tam altında değil mi?
Vehbi Bey    : Evet. Niye sordun?
Tunç              : Akşam sarhoş gelicem. 2 kadınla gelicem. Sana bu gece uyku yok.

Kapıyı çarpıp. Telefona sarıldım.

“Alo. Semir naber yavrum ya? Akşam işin var mı?”