Tatar Çölü

Zaman zaman varoluşsal problemler yaşayanlar olur. Özellikle beklentilerin varsayıldığı gibi çıkmadığı zamanlarda “benim ne işim var burada” sorularıyla başlayan ve derinleşen bir takım ansız taşmalardan ibarettir bu problemler… Beklemek ve umut etmek durumu ağırlaştırır. Her an “iyi bir şey olacak” ya da “o sene bu sene” veya “bir yerden para gelecek” benzeri hissiyatlar bir türlü geçmek bilmez. Bu köksüz umut etme hali insanı görünmez parmaklıklarla çevrelemeye başlar. Öylece beklemek insanı tüketir. Aksine umut etmek ve beklenen için çabalamak yaşamaktır. İnsanın tek atımlık kaderini Brezilya’da kanat çırpması öngörülen bir kelebeğin keyfine bırakmak nereden bakılsa konfor alanına hapsolmaktır.

Bu duruma en güzel örneklerden biridir Giovanni Drogo… Dino Buzzati’nin kült romanı Tatar Çölü’nün başkahramanıdır kendisi. Hayatının tam 30 yılı umut etmekle geçmiştir. Etkileyici olduğu kesin… Hatta eğer kendinizi açarsanız bu romandan alacağınız bilgeliğin 40 ömür yaşayan sıradan birinden alacağınızdan fazla olduğunu varsayıyorum. Drogo konfor alanına tutunmuş görece sıradan ama kahraman olmak için kuzeydeki düşmanın saldırmasını bekleyen ve bunu beklerken hayatın getirdiği diğer fırsatlara kendini kapatan, bir süre sonra açmak istese de treni kaçıran sonunda ise o şekere bulanmış tatlı umudun çürüttüğü geç kalınmış yaşamı kucağında bulan karakter.

Okuma özürlü bir toplum olarak (düzenli kitap okuma oranı %0,1) bazı becerilere sahip değiliz. İçindeyken büyülü gerçekçilik olarak hissedilen ancak dışarıdan bakıldığında toplumsal gerçekçilik olarak görülen bu konfor alanını terk etmeme hali ya da bazı şeylere kısa yoldan ulaşma, bir unvana sahip olma hayali bir süre sonra varoluşsal sorunlara yol açıyor. Tam da bu nedenle hayatı kaçıran bir insan güruhu olup çıkıyoruz. Ninelerimiz, dedelerimiz, annelerimiz, babalarımız ve en nihayetinde biz çoğunlukla hayatı derinlemesine anlamadan solup gidiyoruz. Ülkemizin genelinin yüzlerce yıldır yaşadığı geçim sıkıntısı ile açıklanacak bir kayboluş değil bu durum. Bir tercih… Öyle ki Drogo eline geçen fırsatları hiçe sayarak yaşamını feda ediyor. Bir seçim yapıyor. Yapılan durağan ve tanıdık seçimler yıllar sonra gerilim yaratan baskı noktalarına dönüşüyor. Yaşanmamış bir hayatın yükü yıllar geçtikçe kahramanın sırtını kamburlaştırıyor.

Özetle Tatar Çölü’nü okumadığınız her yılın sizde yaratacağı çarpan etkisi artıyor.

Özgün Çağlar Berkit