Işıl Işıl Parlayan Gözlere Ne Oldu?

Gün geçmiyor ki, ülkemizde olumsuz hatta ürkütücü bir haber duymayalım.

Yine korkunç bir haberle üst üste yıkıldık, çalkalandık. Neden mi söz ediyorum? Sözde kendini asan gözleri ışıl ışıl parlayan hayat dolu çocuktan. Ölmeyi kendinin seçtiği söyleniyor, aile şikayetçi değil ama ortaya çıkan veriler, bu sonucu pek desteklemiyor.

Çocuğumuz aile tarafından tarikat evine verilmiş, çocuk oradan defalarca kaçmış, ama sonuç değişmemiş, sonunda dayanamayıp canına kıymış. Bu kadar basit yani. Tabii ki asla böyle basit değil.

Tarikatlar ve cemaatlar yasak olmasına rağmen rahatça yaşamlarını sürdürüyor. Her biri holdingleşmiş durumda. Özellikle eğitim ve sağlıkta güçlenmişler. Cemaat ve tarikat okulları da hedefleri doğrultusunda işlevlerini yürütüyor. Bu arada ölen ölür kalan sağlar bizimdir.

Ben tarikat ve cemaatlerin tehlikesini 2018’de arkadaşlarımla yaptığım bir araştırmada gündeme getirmiş, tehlikenin büyüklüğünü açıklamıştım. Bu yapıların Türkiye için bir “milli güvenlik sorunu” olduğunu da vurgulamıştım. Tabii ki dikkate alan da değişen bir şey de olmadı.

Öte yandan, tarikat kafası iktidar destekli olarak tam gaz devam ediyor. Sanatçılarımızın konserleri iptal ediliyor, 15 yaşındaki bir çocuk bıyık çizdi diye hapse atılıyor, üniversitelerde mezuniyet günü eğlenceleri ve festivaller yasaklanıyor.

Türkiye’deki insanlar açlık sınırında yaşıyor, beslenemiyor, yasakçı ve biatçı zihniyetin yönetiminde asgari şartlarda bile eğlenip dinlenemiyor. Artık halkın gözleri parlamıyor, donuk, neşesiz. Hayat enerjileri yok ediliyor. Hiç değilse, bir zamanlar gözleri ışıl ışıl parlayan bir Bakanımız vardı, o da gitti.

Bunlar daha iyi günlerimiz. Yerel seçimlerden sonrasını düşünmek bile istemiyorum.