Böl ve Yönet

Böl parçala ve yönet politikası çok eski zamanlardan beri yapılan bir yönetme şeklidir. Roma imparatorluğu zamanından kalma, küçük devletleri yok etme politikasıdır. Savaşmadan çıkarlarının olduğu devleti ele geçirmek için bazı yollar izlenir. Sınırlar sorunlar çıkaracak şekilde çizilir. İki sömürülecek devlet bu sınır anlaşmazlığı için sürekli çatışır. Sonunda emperyal güç, sorunlu iki küçük devleti ezerek sorunu çözer. Bu bize hiç yabancı gelmedi değil mi? Kolayca taraf değiştirebilecek rakipleri bulmak ve hizip çıkarmak da parçalama yöntemleri içinde. Yönetimdeki liderin egosunu yükseltmek: Sonunda nasıl olsa saçmalayıp ülkeye zarar vermeye başlayacaktır. Karşıda birleşmiş bir ittifak varsa içinden küçük parçalar kopararak zayıf düşene kadar parça koparmaya devam etmek. Bu taktiği, kurt sürüleri de yapıyor. Av yapacakları sürünün en zayıfını sürüden ayırıp yorgun düşüp yıkılıncaya kadar hırpalıyorlar. Kurtlar deyince bizim politik kurtlar da seçim hazırlığı içinde.

Çok yakın gelecekte ülkemizi yönetecek politik karakterler arasından seçim yapacağız. Geçmiş seçimlerde parçalanmış, bölünmüş muhalefetle rekabet etmek AKP politikacılarının çok başarıyla uyguladıkları bir yöntem. Karşı rakipler zaten bölünmeye hazırlar ve liderlerinin egosu hep yükseklerde. Politikacı dediğin de böyle olur: İddialı değilse ne işi var siyasetle? Yeni seçime de aynı siyasetçiler daha da iddialı girecekler. Bu kadar iyi adaylar olunca biz seçmenlerde kıyamıyoruz verilen emeğe; eşit miktarda dağıtıyoruz oyları, bulunmaz Hint kumaşından siyasetçilere. Biz seçmenlerin zaten başka bir geleceği yok. Onun veya bunun yönetiminde bir şekilde yaşayacağız. Ancak muhalefet yapan partiler ve siyasetçiler de bizim gibi sadece yönetilmek istiyorlar ki hala güçlü bir taktikleri yok. Onlar da alıştı yönetilmeye. Parti içinde oluşturdukları hiyerarşi, yönetme isteklerini tatmin ediyor. Seçim sandıkları milletin önüne konulunca, bildik rollerini yapıp rahat rahat biz görevimizi yaptık diyerek, parti merkezinde kaptıkları kadroları koruma taktiklerine geri dönerler. Birkaç seçimde oy vermiş her seçmen hatırlayacaktır, adayların güçlü olduğu benzer partiler arasından gönül rahatlığıyla seçim yapabildiğimizi. Sonuçların ise istemediğimiz şekilde çıktığını. Önümüzdeki seçiminde de aynı sonuca ulaşacağımızın emareleri oluştu. Biraz kızarız geçer gider. Aktörleri değişmeyen bu tiyatroyu seyretmek, hep aynı sonla bitse de oyalıyor insanı.