Tunç : Özlemişim olum seni. Yavru köpeğe döndüm halime bak.
Erdem: Hahaha. Ben de özlemişim valla!
Tunç : Valla?
Erdem: Valla.
Son vallalarımızı şu meşhur valla valla valla valla diye giden şarkı güftesiyle söylemiştik. Tunç’la aramızda geliştirdiğimiz bir garip eğlence anlayışıdır bu. Bu gerzek eğlence anlayışımız yüzünden birçok insanın aklında gerizekalı olarak yer etmişliğimiz vardır.
Tunç : Eee napıyosun görüşmeyeli? Yok mu olum güzel konser falan?
Erdem: Dur lan! Sakin ol bi! İT HERİF! Bir şey yaptığım yok görüşmeyeli bildiğin gibi devam. Sen napıyorsun?
Tunç : Aynı yaa. Konser yok mu olum?
Erdem: Olum internete baksana nerden bileyim alalala.
Tunç : Parayı buldum olum harcamak istiyorum.
Erdem: Ahaha. Harbi mi? Nerden buldun?
Tunç : Bafi’yi sattım.
Erdem : Şaka.
Tunç : Yok lan sattım valla.
Bafi Tunç’un güzeller güzeli köpeği. Yavruyken alıp büyüttüğü bu güzel köpeği 10 yılın sonunda satmış olması ihtimali üzerine pek durmadım doğrusu yine de Tunç’un türlü türlü denyoluklarını çok iyi bildiğim için üğsteledim.
Erdem: Lan hayvan herif! Para lazımsa bana söylesene ne diye satıyosun hayvancağzı.Duygulu yaratık olum bunlar üzülmüştür.
Tunç : Sorma lan. Kapıdan çıkarken baya gitmek istemedi. Kapıda bekledi bir süre. Hava buz gibi zaten içeriyi anca ısıtmışım. Evi soğuttu pire torbası!
Durdum. Bir iki adım atıp o da durdu. Bana doğru döndü “yüzüme; niye durdun der gibi bön bön baktı”
Erdem : Başlıcam şakana! Düzgünce soruyorum. Sattın mı Bafiyi?
Tunç : Sattım.
Erdem: Defol git lan arama beni.
Tunç : Niye bozuldun lan bu kadar. Sanane olum satarım satmam. Bir gün senide böyle bırakırım diye endişelendin mi?
Erdem: Lan gerizekalı beni bıraksan ne çıkar bırakmasan ne çıkar. Sana alışmış seni çok seven bir canlıyı nasıl satarsın ya!!!
Tunç : Benim annem babam evliliklerinin 13. senesinde dikkatini çekerim ben tam 11 yaşındayken ayrıldılar!!! Anneannemin yanında büyüdüm ben.
Erdem: Eee tamam biliyorsun işte bunun ne kötü bir durum olduğunu. Bafi’ye bunu neden yaşatıyorsun?
Yürümeye devam ettik.
Tunç : Offff.
Erdem : Bir şeylerin senin için önemli olmasından korkuyorsun sen!
Tunç : Ben mi? Neden lan? Neden korkayım? Sen benim için önemlisin mesela. HAK ETMESEN DE!
Erdem : Ya bırak şimdi geyiği. Gerçekten bak bir şeyler senin için önemli olmaya başladığında o bir şeylerden uzaklaşıyorsun. Benim dışımda hayatında süreklilik arz eden yani önemli olan tek şey Bafi’ydi onu da satmışsın zaten! Beni bir tarafa bırakacak olursak. Önemli olmaya başlayıp senin uzaklaşmadığın herhangi bir konu, kişi, olay hatırlamıyorum.