Bir Problem

Sizlere, karşılaştığım ilginç mi ilginç bir durumu/problemi anlatmak istiyorum.

 

Bundan yıllar yıllar önce bir müzisyen dostum (bas gitarcıdır kendisi) beraber sahne aldığı bir vokal arkadaşla kayıt almak istediklerini söyledi bana. Müzisyen dostum ile müzik zevklerimiz, prodüksiyon kafalarımız birbirine çok uzak olmadığı için benden rica etti. Ben de kırmadım bu ricasını ve bizim evde kayıt için buluştuk.

 

Vokal arkadaş. Oldukça güzel bir kadın. Günümüz müzik dünyasında “tip” de önemliyse her türlü iş yapar yani. Sesi de normal insan sesi ama sesini kullanabilme konusunda gerçekten çok yol alması gerekiyor. Biz hobi olarak müzik ile uğraşan insanlar olduğumuz için AHKAM kesmiyoruz tabi kimselere kayıt alıyoruz, yaptığımız işe odaklanıyoruz.

 

O zamanlar instagram çok popüler değildi. Twitter vardı. Vokal arkadaşın da twitter’ını takip eden edene. 

 

5 dakika kayıt alıyoruz. Detoneler, zamanlama hataları… olmaması gereken her şey orda…

 

15 dakika tweet atıyor. İnstagrama selfie yüklüyor. “Yeni şarkı geliyor” yazıp göz kırpan emojiler koyuyor her tarafa falan.

 

O gün kelimenin tam anlamı ile “illallah” etmiştim. Bir insan sevdiği bir iş konusunda kendisini geliştirmek dururken aptalca işlere bu kadar vakit ayırmamalı…

 

***

 

Geçenlerde bir köşe yazısı gördüm. Cemal Abi’mizin adının bir yere verilmesi ile ilgili bir şeyler yazmış bir gazeteci. Hoş bir fikir gibi geldi bana da. Cemal Abi güzel bir insandı. İnsanları kırmamaya imtina ederdi. Özene bözene seçerdi kelimelerini o yüzden. “Kardeeeeş” derdi şöyle bir doldura doldura ağzını… Herkesin içini ısıtırdı.

 

Ben Cemal abiyi sevmeyen kimseye rast gelmedim Çanakkale’de.

 

Her insanın sevmeyeni falan vardır mesela.

 

Cemal abinin yoktu.

 

Böyle insanları bireysel olarak zaten unutmak mümkün değildir ama şehrin hafızasına da kazınabileeğini düşünüyorum…