Nöbetçi Eczaneler
Panik aşırılığı olan insanlar var mı çevrenizde bilmiyorum. Ben ara ara, bazı bazı rast geliyorum böyle insanlara. Kaotik bile diyemeyeceğiniz olaylar karşısında hızlıca panik oluyorlar aslında panik olmalarını gerektirecek bir durum da yok ortada ve bunun da farkındalar ama böyle yokuş aşağı freni patlamış kamyonet gibi oluveriyorlar böyle durumlarda.
Her Problemi Öyle Çözmeye Çalışırdı
Bir dostum olur olmadık problemleri hep aynı davranış biçimi ile çözmeye çalışırdı. Deprem olunca masanın altına gireriz ya. Cenin pozisyonuna girerdik. Bu arkadaşım herhangi bir problemde depremde yapması gerekenleri yapıyordu sırasıyla.
Önce Masanın Altına
Diyelim ki bilgisayarı donuyor. Hemen masanın altına giriyor. Cenin pozisyonuna giriyor. O sırada denk gelirsem eğer “hiştt olum çıksana ordan neden böyle davranıyorsun?” diyorum. dinlemiyor.
Deprem Geçince
Bu kaos depremi durulunca. Acil durumlar için hazırladığı çantasını alıp aşağıya iniyor. Genellikle 1-2 saat sonra eve geri dönüyor. İyi atlattık falan diyor. Garip bir çocuk.
***
Çıplak Vatandaş
Semtimizde bir vatandaş çırılçıplak dolaşmış. Baya böyle anadan üryan dedikleri. Ahlak zabıtaları hemen ortalığı velveleye vermişler. “Şöyle ayıp, böyle ayıp, şu yasaya aykırı, bu yasaya muhalefet…”
Alışılmamış bir durum olduğunun farkındayım ama birazcık empati.
Belki de
Birisine “nude atma” sözü vermiştir. İnternet paketi bitmiştir. Buna rağmen sözünü tutmak istemiştir.
Hepsi Bir Tarafa
Vücutlarımızdan toplum olarak utanıyoruz sanırım. Diyorum ya alışılmışın dışında ama çok da ilginç değil yani. 300 sene sonra komple bu şekilde takılacağız belki bilemiyoruz.
Belki de tekrar yapraklara döneceğiz. Yapraklardan kombiler yapacağız. “Dut yaprağı güzel olmuş da incir yaprağı boğmuş…” falan gibi şeyler söyleyeceğiz.
