Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir

Olmaya Devlet Cihanda

Bir nefes sıhhat gibi…

Bir nefes sıhhat gibi… Ne güzel söylemiş Kanuni Sultan Süleyman. Burada bahsedilen devlet bugün anladığımız devlet değilmiş “talih, şans” anlamında kullanılıyormuş o zamanlar. Devlet Kuşu derler ya. İşte ordaki Devlet gibi algılamanız lazım. Yoksa koca padişah anarşist sözler söylemez. 

Bugünlerde çok daha iyi anlıyoruz bu sözü. Sağlık dediğimiz, organizmanın bütünlüğünü koruma iradesi de diyebiliriz, çok önemli bir şey. Olmazsa olmaz derler ya hani tam olarak öyle bir şey. Hemen tutuşuyor eteklerimiz. Napacağımızı düşünüyoruz gece gündüz. O yüzden efendim. Olmaya devlet cihanda…

Eskiden Neler Yapıyormuşuz

Bizim peder bey hiç gereği yokken cep telefonu almıştı kendisine. “Gereği yokkeni” iki açıdan kullanıyorum:

  1. Bizim aile orta-alt sınıf bir aileydi. Babamın aylık geliri “ay sonunu denkleştirebilecek miyiz acaba” Türk Lirasıydı ve annem ev hanımıydı işte bu ahval ve şerait altında peder bey hiç mi hiç gereği yokken borç harç kendisine ALCATEL telefon aldı.
  2. Kendisi de orta-alt sınıf bir ailede yetişen peder beyin sosyal çevresi de, genel olarak, orta-alt sınıf mensubu insanlardan oluşuyordu. Peder beyin çevresinin tamamında sınıf bilinci olsa gerek, onlar borç harç altına girip ALCATEL ya da başka bir marka telefon almamışlardı. Anlayacağınız bizim pederin telefonu vardı, kulağına da dayıyordu ama telefonun öbür ucunda kimse yoktu. Bir süre böyle takıldı telefonla.

 

Küçük bir insan olan şahsımın bu teknoloji karşısında ağzı açık kalmıştı. Hatta benim ağzım 13’ümde falan kapandı desem yalan olmaz. Sürekli telefona bakıyordum. Ablamla beraber masanın etrafına geçip BAD TRIP yaşayan cankiler gibi gözlerimizi berelterek ALCATEL TANRIYA bakıyorduk.

Heyecanla eve geldi bir gün babam anneme “bak bak” dedi telefonu göstererek. Annem telefona bakıp. “Aaaa” dedi. Biz bu süreci de cankiler gibi izliyorduk. “Mahallenin adı yazıyor.” “Yaaa” dedi babam mağrur bir ifadeyle. “Başka yere gidince de orası yazıyor.”

Sonra telefonlar falan yayıldı inanmazsınız bu konum bilgisi gösterme rezilliği 2005’e kadar falan devam etti. Zaten küçük olan ekranlarda tuhaf tuhaf mahalle isimleri görüyorduk o zamanlar. 10 üzerinden 3.

Tüm Hakları Saklıdır. | Renowtech