Nargile Kafeler

Nargile kafeler çok ilginç yerler. “Sorun üretim tesisleri” diyorum buralara. Nargilenin közünden midir, aromasından mıdır bilmiyorum ama nargile olan ortamlarda kavga, gürültü, racon kesme, posta koyma eksik olmuyor.

Bu Kafelerin Müdavimleri Hep Aynı Kişiler
Lisede bir hocamız vardı. Herhangi bir olaydan sonra sınıfa girip olaya karışanların kim olduğunu sorardı. Olaya karışanlar ayağa kalkardı ve hocamız şöyle derdi: “hep aynı kişiler.” İşte bu nargile kafeye takılan kişiler de genel olarak “aynı kişiler.” Şıp diye anlıyorum. Tak diye yakalıyorum. Çat diye söylüyorum yanımdaki kişiye “bu kişi nargile kafe müdavimi” diye… Nargile kafelere, alkol almayan bu sebeple gece hayatından geri kalmış kitle gidiyor. Bu insanların dostlarıyla bir iki lafın belini kırdıkları yerler nargile kafeler. Genel olarak muhafazakar insanların nargile kafeleri tercih ettiklerini gözlemliyorum.

Çok yakın bir arkadaşım nargile müptelası, bu sebeple ara ara ben de gidiyorum nargile kafelere… O dostuma her seferinde şöyle diyorum: “nargile içmesine rağmen arkadaşım kalabilen tek insansın ufuk.”

Unutmadan. Bizimki güllü-kavunlu olsun…

Barlar Sokağındaki Mekanlar
Bir adet turist bana “pardon yozlaşmış bir yerler arıyoruz yardımcı olabilir misiniz?” dese. Onu “barlar sokağına” yönlendiririm. Tabi barlar sokağı denince aklınıza direk o sokak gelmesin. Oralar işte. Komple. Yani çok acayip. Eskilerden kalma birkaç meyhaneyi kenara bırakacak olursak yozlaşmanın tam göbeği bu mekanlar.

Her giden yozlaşmış demiyorum tabi. Eğlenmek isteyen onlarca insan bu mekanlara gidiyor fakat genel bir çerçeve çizdiğinizde bu mekanlar yozlaşmayı, kültürsüzlüğü, altı boş bir benleşmeyi körüklüyor.

Korumalar var mesela apayrı bir boyut. Birilerini dövmece üzerine çalışıyorlar.

Sözlerimi kapatmadan önce şunun altını tekrar çizmek istiyorum. Bu tip yozlaşmış yerler, yozlaşmış kuralları ve yöntemleri ile ülke katma değerini düşürür. Tez kapatıla.