Serbest Stil – Ben Öyle Sanıyordum

Çoğu zaman bu cümleyi kurarken buluyorum kendimi. Yeni bilgi karşısında şoke olan benliğim, yarım açılmış ağız olarak dışa vuruyor kendini. Alık alık bakıyorum bir süre… Sonra, “ben öyle sanıyordum” diyorum.

Denetim Gömleğin mi?

Çalıştığım şirketin yıllık denetimlerinin olduğu bir gündü. Müdürümüz hanım efendi normal günlerde üzerinde görmediğim gördüysem de hatırlamadığım bir gömlek giymişti. Gömleğin üzerinde çeşitli geometrik şekiller bulunuyordu. “Hoş gömlek” dedim içimden. “Bugün giyilmesinin bir sebebi olmalı” diye düşündüm sonra…

Şirket için önemli bir gündü bu önemli gündü. Şirketimizin temsil yüzü olan müdüre hanımın “denetim gününde özel gömlek giymesi” fikri sıradışı bir gerçekliğe erişti kafamda. Yanımdan geçtiği bir sırada sordum: “Denetim günü gömleğin mi o?” Döndü. Bir süre baktı “yoo” dedi “Ne alakası var!? Ben bunu normal günlerde de giyiyorum!”

Yakının mıydı?

3 Temmuzlar benim için bir başka önemlidir. The Doors’un vokali Jim Morrison’un aramızdan ayrılışıdır. O günler özellikle siyah giyinirim, The Doors dinler Jim Morriosun şiirleri okurum.

Temmuz olmasına rağmen kapalı ve iç sıkan bir hava vardı. Evden çıkıp bir sigara yaktım. Bir sokağı geçmiştim ki yolun sonunda bir kalabalık gördüm. Yavaş yavaş yaklaştım. İnsanların yüzünde bir elem, bir keder vardı. Bir amca el etti. “Gel yeğenim gel. Hayrına dağıtıyoruz. Rahmetliyi anıyoruz.” Amcaya doğru yavaş yavaş gittim. Elini sıktım. “Çok severdim” dedim. “Erken gitti.” amca gözlerimin içine baktı. “Allah sıralı ölüm versin evladım” dedi. “Doğru söylüyorsun amca” dedim. Tekrar başsağlığı dileyip pilavımı aldım. “Çanakkale’nin bir mahallesinde Jim Morrison anılıyor” diye düşündüm. Dünya mükemmel bir yer. Biraz daha vakit geçirmek istedim bu önemli etkinlikte. Kenara geçip pilavımı yemeye başladım. Pilavlı bir yabancı yanıma geldi. Konuşmaya başladık. “Yakının mıydı?” diye sordu. “Yok canım yakınım değildi ama severdim yani. Önemli bir yetenekti.” İç çekti yanımdaki yabancı. “Öyleydi rahmetli” dedi. “Bizim alt komşumuzdu. Çok yardımı dokundu bize Refik amcanın…”

Pilavım bittikten sonra durağa gittim.