Nöbetçi Eczaneler
Kebapçılar çok enteresan yerler. Lüks bir kahvecide görebileceğiniz insan tipini göremezsiniz buralarda. “Pardon ben frambuazlı demiştim ama bu bildiğiniz çilekli” diyen hoş bir kadının tercih edeceği türden yerler de değildir.
Yoğunluk Var Siparişler Gecikebilir
Bu bilgilendirme cümlesine “O halde biz kalkalım. Çok da acıktık. Başka zaman inş…” diyen müşteri yoktur. İstisnasız herkes garsona; “Seni anlayabiliyoruz. Eee, bu kadar aç adamı doyurmak kolay mı?” bakışı atar. “Bekleriz” der. “Bu kebabı ne pahasına olursa olsun yiyeceğiz der!”
Sözler tutulmaz. Birkaç dakika önce anlayış konusunda türlü caka satan insanlar kebap kokusuyla canavara dönüşürler. Masalar homurdanmaya başlar. Şekerler yükselir öfke artar. Siparişi gelen masalar “Olsun sonunda geldi” tesellisiyle kebaplara yumulurlar. Bu görüntüyü gören ve siparişi henüz gelmeyen masalar ise daha da öfkelenir. İşte bu öfkeli masalardan bazı insanlar öfkesi konusunda çok inatçıdırlar. Kebapçı paradoksuna tutulan insanlar da tam olarak bu insanlardır.
Kebapçı Paradoksuna Girmiş Kişi : Mağdur
Garson : Garson
Mağdur : Pardon. Bakar mısınız?
Garson : Buyur Abla.
Mağdur : Kaç saat oldu ya? Bizden sonra gelen masalara bile sipariş gitti!
Garson : İmkânsız ablam. Sırayla gönderiyoruz. Bir yanlışlık olmuştur belki. Sorup geleyim.
Şekeri yükselen ve öfkesini kontrol edemeyen mağdur bu noktada daha da coşar.
Mağdur : Hayır. Artık gelse de yemeyeceğim!
Garson : Kusura bakmayın.
Mağdur durmaz.
Mağdur : Nasıl kusura bakmayın ya! 40 dakikadır bekliyoruz.
Garson : Doğru söylüyorsunuz. Kem küm.
Aslında öfkelenmese. Kebap gelse. Üzerine limon gezdirse kebabın. Limonu gezdirirken düşüncelere dalsa.“Babacığım da elimden tutar gezdirirdi beni limon gibi” diye düşünse mesela. Birkaç lokma ağzına attıktan sonra öfkesine neden olan şeker dengelenecek mağdur normal insana dönecek ama o bunu tercih etmiyor. Öfkelendiği konusunda kendini haklı görüyor. Meselenin şeker yükselmesiyle ilgili olduğunun farkında değil. Haklı olduğu için öfkelendiğini düşünüyor.
