Katran Karası

Geceler yarı yar / Dört duvar efkâr
Geceler yarı yar / Başımda sevdan

Vurulur zincirlere / Çareler gecelerde
Bir damla bir damla daha / Düşer zindanlara
Gözyaşlarım / (Söz Kayahan)

Bu da Ezhel kardeşten;

İzbelik sarmış şehrini bak

Kendine espri yap, fazla iç geçmişi an
Elimde hiçbir şey yok çünkü hiçbi’ şey var

Karanlıklardan doğar aydınlıklar

İki farklı kuşaktan müzik insanı ‘gece’ olgusuna dair bunları hissetmiş. Ezhel, Rahmetli Kayahan’ın torunu yaşında. Hayır hayır şarkı sözlerini çözümlemeyeceğim. Rasgele seçilmiş iki örnek. Biri aşk şarkısı diğeri Rap şarkısı. İkisini karşılaştırmak doğru değil. Elma ve armut gibiler. İkisi de geceyi anlatıyor. Kayahan, çareyi gecelerde görüyor sevdasında ama Ezhel, hiçliğin içinden (elinde bir şey yok çünkü hiçbi’ şey var…) aydınlık doğurabiliyor.

••••

Asıl katran karasını günlük hayatta yaşıyoruz zaten. Sanki hiç gün doğmamış gibi. Bir cinnetin içindeyiz ve çok sakiniz. Sağır olmalıyız ama değiliz de…

Buna kaos deniyor ama tam etkisi altında da değiliz. An itibarıyla bütün kritik kararlar tek bir insanın iki dudağı arasında. Ol ya da olma. Öl veya ölme…

Enflasyonu indirdik ama market fiyatları terörist! Hepimiz bir joystiğe bağlıyız ama yeni kuşak için joystik ne?

Devletin bütün hiyerarşisinin nefesi tutulmuş, kesilmiş veya her neyse,

Aslan geliyor kaplan geliyor tıp!

••••

Bürokrasi bıyık bırakıyor, siyasetçiler de… Bir aday bırakmamış… Canlı yayında ebelenince nasıl da sosyal medya kölesi… Kısa pantolonla yakalanmış gibi sağır üstelik! Reis ısrar etmese anlamayacak. Heyecan işte. Bunun acısını çıkarır senden benden o aday, ilk fırsatta hem de seçilir seçilmez… Vazife gereği.

••••

At izi bütün izlere karışmış.

Harbiden istenen bu muymuş?

Muş?

İstenen.

Böyle mi olalım mış?

Osmanlı Türkleri nasıl tanımlarmış: Etrak-ı biidrak.

Yani? İdrakten yoksun Türk.

Kimi seviyorlar, Osmanlıyı…

Osmanlı kimi seviyor?

Kendini.

Korkuyor işte annesi. Varma üstüne sen de…