Son An – SBGH

– Üzerinize doğru süratle gelen bir arabayı SON ANDA fark ettiğini düşün. Ne düşünürsün?
– Hmm… Sanırım pek bir şey düşünemem.
– Peki ne hissedersin?
– Panik, korku… Mmm belki heyecan.
– Karda mahsur kaldığını düşün. Telefonun yok, Yorgunsun. Sabahı beklemek zorundasın!
– Hmm. Soru aynı mı?
– Evet. Ne düşünürsün?
– Uzunca bir süre kurtulma fikri ararım.
– Ondan sonra?
– Ailemi düşünürüm, arkadaşlarımı… Geçirdiğim güzel zamanları… Çocukluğumu… Köpeğim Daisy’i…
– Bunları şimdi düşünmeni istesem ne dersin?
– Yani… Ne bileyim… Düşünürüm ama zevk alarak düşünmem sanırım. Garip bir şekilde zevk almayacağımı hissediyorum. Sınava 10 dakika kala çalışma kağıdına göz gezdirmek gibi bir şey… Ayrıca güzel anlarıma samimi davranmayı seviyorum. Sıkışmış hissettiğim zamanlarda, tembelce sarılacağım can simitlerim olmalarını istemiyorum.
– Vaaovv. Havalı bir düşünce! Bana sorarsan; güzel bir tatil eski enerjine kavuşmanı sağlar Talaşcığım.
– Diyosun…
– Evet!
– Düşüneceğim. Ben ufaktan kaçayım Pınarcığım. Sohbetin çok iyi geldi. Borcum ne kadar haha..
– Hahaha. Gerzek!!! Hadi görüşürüz kendine iyi bak özletme çok.

Pınarın yanından çıktığımda hafif hissettim. Kafamı kaldırıp öylece durdum yolun ortasında. Göz kapaklarıma vuran güneşin keyfini çıkardım bir süre. Sonra yürümeye başladım. Kaldırımda yürüyen insanlara, ağaçlara, arabalara, parkta oynayan köpeklere baktım… Tanımlamakta oldukça güçlük çektiğim bir coşku kapladı içimi. Neredeyse “yaşamak ne güzel şey” diye dans edecektim. “Ah” dedim kendi kendime. “Şu hissiyatı hayatıma yayabilsem ne degüzel olur!”

Yürümeye devam ediyordum. “Belki de” dedim. “Yaymamalı. Ara ara hissetmek daha iyidir. Belki de biraz şımarıklık ediyorumdur. Sürekli mutluluk aramak da neyin nesi? Sadece ahmaklar böyle şeyler yapar.”

Kendime fazladan yüklendiğimi hissettim. Sürekli mutluluk falan aradığım yok zaten. Bitmek tükenmek bilmeyen arzularım, isteklerim yok göz göre göre saçma gitmesin bir şeyler yeter.

Acı bir fren sesi duydum. Bir kol tarafından tutulup çekildim. Bu esnada kafamı kaldırıp yola baktım bana çarpmamak için durmaya çalışan bir araba sadece birkaç metre ilerimde durabilmişti. SON ANDA bile görememiştim.