Sıradan Bir Gün

AVM’ye gitmek büyük ızdırap. Giyilebilecek hiç tişörtünüz kalmadığında. AVM’nin yenmeyen bir şey olduğunu anlıyorsunuz. Biçare gittim AVM’ye. Elime geçen ilk tişörtü alıp doğruca çıkışa yöneldim. Çıkış kapısının orada gözüme büyükçe bir stant çarptı. Stant raflarında bolca sabun ve hediyelik eşya vardı. Sabunların hemen önünde bir a4 kağıdı gördüm. “Yaşlanma Karşıtı Sabun” yazıyordu. Kalın ve İtalic. Bisikletime doğru yürürken bir an düşündüm. Sabundaki duruşun yarısı bende yok!!!!!!

*****

İnsanlardan sıkıldığını söyleyen bir arkadaşıma rast geldim bugün. Oturup iki lafın belini kıralım dedik. Oturduk. “Yahu!” dedim. “Ben de insanlardan sıkılıyorum. Geyik yapmak dışında, mümkün mertebe iletişime geçmiyorum.” Sonra düşündüm biraz… İnsan kendi gibi düşünen birine denk geldiğinde yalnız olmadığını hisseder. Gelin görün ki mevzu insanlardan sıkılma ise; insanlardan sıkılan bir başka insana denk geldiğimiz zaman hissettiğimiz şey yine yalnızlık oluyor. Paradoksal.

*****

Yeni tepkim “Haaaa”. Bu tepkiyi genellikle; insanları anlamam gerektiği zamanlarda, anladığım meselenin anlayış beklenmeyecek kadar yüzeysel olmasına rağmen anlam derinliği varmış gibi tonlandığı durumların takibinde kullanıyorum. Örnek vermek gerekirse:

-Etik değerlerimizi toplumsal kimliğimizin şekillenmesi hususunda oldukça önemli buluyorum.
-Haaaaa