Karımı öldürdüm, gelin alın!

Vay koçum vay! Vay adamlığın kitabını yazan yiğit vay! Vay analar ne cevherler doğuruyor ki vay!

Karısını öldürmüş koç yiğit. Aramış polisi, gelin alın demiş.

İşte bu be! İşte aradığımız dürüst, mert, erkek!

Bu ülkenin ihtiyacı olan namus koruyucusu bu işte!

Öyle bilader, öldürürüz ama arar emniyeti kendimizi teslim de ederiz.

Neticede namus bu! Boru mu?

Böbürlenmedikten sonra, göğsünü gere gere kendini polise teslim etmedikten sonra, soranlara “Namus belasına gardaş” demedikten sonra neye yarar bunca yıllık emek?

Anan seninle gurur duyuyordur yiğidim.

Emin ol, sülalenin tüm kadınları ve dahi tüm erkekleri senin bu başarınla gurur duyuyordur.

Senin gibi yürekli insan nerde artık bu devirde.

Zaten herkes “karı” gibi olmuş, “boynuzlu” geziyor millet.

Öyle değil mi?

Ne diye yatacak şimdi bu adam? Reva mıdır Allahtan?

Aslında bir madalya ile ödüllendirilmesi gerekmiyor muydu?

Öyle olmuyor muydu bu işler ya?

Niye içeri alıyorsunuz ağabeycim bu güzel, güzide insan evladını?

Hapishaneleri böyle çilekeş arkadaşlarla niye dolduralım?

Karısı dinlememiş onu, hak etmiş ölmeyi.

Öyle değil miydi ya?

Vermediği canı almak kimsenin hakkı değil mi yoksa?

Daha ne diyeyim.

Şiddet el değiştirmeden önce bir an evvel bu işe toplumsal bir çözüm bulunsa iyi olacak.

Tek bildiğim bu.