BABA – Çanakkale Gündem

Bir tutam yobaz yeşiliydik

Çıkmaz sokağın köşeşindeki bahçede.

Sallanır dururduk annenle

Öpüşe öpüşe,

Sevişe sevişe.

Boş bir salıncağın kırılgan sesiydi rüzgarımız. .

Bir kalbin içten gülümsemesiydi

Bizi bize anlatan en güzel gerçeklik.

Ben onun yollarına döküldüm

Taş taş.

Usul usul kavradık zihnimizi.

O benim içime taştı,

Ben ona koştum

Yalınayak bir yaz gecesinde.

İyiydik, güzeldik vesselam.

Yüzündeki gülüşüyle anlamlanırdı ayaklarım

Ve adımlarım

Nefesimin eşliğinde

Zihnimin bahçesinde.

Çok geçmedi zaman

Ve Sen

düşe yazdın ana rahmine.

Kristalleşti ellerin ayakların

Gözlerin düştü yüzüme.

Demirin çeliğe dönme anıydı bu

Varlığın hiçliğe

Hiçliğin evrene dokunuşu.

İlk dokunuş sana.

Sıfır hacim, sonsuz kütle.

Hiç bu kadar basmamıştı ayaklarım yeryüzüne.

Bir tutam yobaz yeşiliydik biz.

Kurumamıza bir mevsim vardı,

Bahçe bahçe vardın yanımıza.

Sonra çıkmaz sokağımız açıldı yıkıldı karanlıklar yollara dönüşüverdi bir gün doğumu sonrası

Sıfır sekiz elli üç te.

Gözüm gözüne değidi ilk kez.

Ömrüm geleceğin oluverdi

Atamadığın adımların altına.

Sonra şehir yeşillendi buram buram

Yobaz yobaz rengimiz çalıverdi

Cennete.

Dünyada cenneti yaşattın bize.

Bana ve kadınıma.

İyi ki geldin Lina’m

İyi ki geldin kızım.

Gülüşündeki baba olmak

Tek amacım.

Okan Batur