Gökyüzünü paslı mavisi içinden düşer birisi.
Gelir
Konar yanına.
Bi yarasını sürer sırtına.
Usul usul
Kibarca
Gülümseyerek.
Ruhunun minnet bağlamaz gözleri.
İyileştirici bir kavimler göçüdür bu.
İyileştirirken solar gözlerin.
Kabuk tutan son yarasını
Bırakır omuzlarına.
Bütün paslarını sökmüştür artık.
Sırtında görmediğin yaraların mutluluğu
Olur sarhoşluğun.
Sessizce beklersin.
Ölümü.
Ölümü ve ölümlü.
Ve kalkar
Düşen yamacından.
Hazırdır hayata.
İyileşmiştir.
Gülümser sana.
Gökyüzünün mavisine doğru yol alır
Sonra.
Çıkartmıştır yara bandını.
Sonrası
Nefessiz beklemenin
Bitmeyen ölümüdür.
O iyileşir,
Sen iyi olarak kalırsın.
(Fotoğraf kendi çekimimdir ve şahsıma aittir.)
Okan Batur