Ateş….
Milyonlarca yıl önce tesadüf eseri keşfedilmiş yanma olayı. Somut ateş; yani gözle görünen, elle hissedilen ateş insanlığın kontrolünün altına gireli asırlar almış . Ateş ilk insanlara göre çoğu zaman yaratıcı anlamına gelmiş. Güneşin yeryüzündeki simgesi. Ya da yaratanın yeryüzündeki cezalandırıcı etkisi. Kimi tapmış kimi korkmuş. Ama ateş hep varmış.
Benim için ateş ne bilir misin* ANLATAYIM
Ateş manevi hayatta ceza değil ödüldür. Bir yolda bir amaç uğruna ilerlerken varman için seni yakan , pişiren , köze çeviren nimettir. Yanarken hiç öyle gelmez. Her yerin yanar ateşin gücünden nefes alamazsın ama o yolu geçince , ateşin pişirdiği neyse o piştiğinde yanıkların koymaz adama. Artık ohh nefesini çekersin de o katranlı ciğerlerin bir iyi ki der. Neden cehennem ateşi korkutur insanı ceza gelir. Oysa arkası yine cennettir ya hani. Mesele korkmamakta.
Somuncu Baba’nın çilehanesinde pişirip yaptığı “somunlar Müminler” diyerek sokak sokak dağıttığı ekmeklerin sırrıdır ateş. Ekmeği ekmek yapan ateştir tıpkı Ney’in kızgın demirlerle dağlanarak yakılmasının sırrı gibi. Ateş yok olma değil var olmanın sınavıdır. Evet yanmak bir imtihandır. Geçen acılarıyla aydınlığa yürür geçemeyen cehennem sandığı ateşte yana yana kavrulur. Hallacın pervane hikayesi de öyledir ya hani. Pervaneler yavaşça kandile yaklaşır. Önce kandilin ışığını görür , sonra sıcaklığını hisseder en sonunda da tam bir yaşaNmışlık için ateşe atlarlar. Biz sanırız ki yok oldular oysa farkındalığa ulaşıp aydınlamadır kandil. Bir de Şems Tebrizinin gözünde ateş vardır. Cahile nice kötülükler düşündüren o yaşatan ateş. Büyük yangının ortasında sessiz yanmak… o koca zata “ Ey Celaleddin gel bakalım ateşle nasıl oynanır göstereyim. Gör bakalım ateş mi seni yakar sen mi ateşi” der. Ateşi yakmaktan bahseden başka bir boyuttur güneşin diğer adı Şems. Ne cehennem umrunda ne acı ne de maneviyat isiyle pişen katran korkutur onu. Bu örneklerin hepsinin ardında tek bir gerçek var. O yanmanın ardındaki pişmek , olgunlaşmak . Her karanlığın ardının aydınlık olması gibi. Korkma yanmaktan ateşe düşmek pervaneden hallice insanoğluna….