Geçmiş ve gelecek arasında ruhumuzu yenileyip dönüştürerek yaşamaya çalışıyoruz. Hayata neden geldim diye düşünebiliyorsanız ruhunuzu farketmeye başlamışsınız demektir. Bilge bir ruh ve hayat amaçları ile geldiğimiz bu dünya, bizi ruhumuzdan uzaklaştırmaya daha doğar doğmaz başlıyor. Aldığımız eğitimler ve sosyal hayat, bizi ruhumuzla bildiklerimizden biraz uzaklaştırıyor. Öğrenmeye ve deneyimlemeye geldiğimiz bu sistemin kurallarını öğrenmek gibi anlıyorum ben bunu.Uyum sağlanmadan yeniden kendine dönmek çok kolay olmuyor. Bu bence çok ilginç. Önce bilerek geliyoruz sonra unutup dünyanın madde tarafına odaklanıyoruz ve sonra yeniden keşfedip özümüze dönmeye çalışıyoruz. Gelişen dünyada evren sisteminin bir çok evre geçirdiğin öğrendik. İnsan formu da ulaşabileceği en iyi versiyona ulaştı. Şimdi görüyoruz ki özgürlük ruh bedeni iyileştirebilmekte. Özgürlük sınırsız olabilmekse, buna ancak bir enerji formu olan ruh bedenlerimiz ile varabiliriz. Bu evrendeki en üst enerji formu olana yaradan enerjisi ile bir olarak mümkün olabilir. Bu dünya deneyiminin büyük engeli en olabilmektir. Herkes bunun peşinden koşup durur. Oysa hep önümüzde bize bağlı bir havuç olduğunu eninde sonunda anlamalıdır insan. Sınırlı olan ve hep sizi daha da olmayacak olana zorlayan bu en hissi işte bu en üst enerji formuyla bir olduğunda kaybolur. İnsan ruhu zaten bütünle varolduğunda sınırsızdır. Orada ne en vardır ne de az. Sonsuzluğun içinde bir denizin içindeki her yere yayılabilen bir damla gibi hissedersiniz kendinizi. Nasıl olacak diyorsunuzdur. Ben şöyle yapıyorum;
Doğanın dengesine yeniden canlanışına bakıyorum. Nefes alış verişteki mucizeyi keşfediyorum. Bir başka ruha aynalık edip,onun yoluna eşlik ediyorum. Başkalarının mucize dediklerine kulak veriyorum. Sorun dediklerimi çözecek olan en kısa yola odaklanıyorum. Başkalarının fikirlerini bana vereceği deneyim nedir diye dinliyorum. Sessizliğe çekildiğimde hem çok önemli olduğumu hem de varlığımın anlamsızlığını keşfederken bana rağmen gerçekleşenlere şükran duyuyorum.
Ben her anı yaşıyorum….