Nöbetçi Eczaneler
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan başbakanlığı döneminde 20 Ocak 2011’de TÜSİAD’ın 41’inci Genel Kurulu’nda, Türkiye’nin yerli otomobil üretmesi gerektiğini gündeme getirdi.
O tarihten sonra yerli otomobil için arayışlar başladı. Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanı Fikri Işık’ın kısa süre önce yerli otomobilin fotoğraf ve görüntülerini kamuoyuyla paylaşması “esinlenme” tartışmalarına yol açtı.
Aslında ortada bir ‘devrim’ gerçeği vardı.
Bakan Işık’ın gündeme getirdiği yerli otomobil üretimi, Türkiye’nin ilk girişimi değil. İhtilal yıllarının Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel, 16 Haziran 1961’de tümüyle yerli üretim bir otomobil yapılmasını emretti. Görevin, Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları (TCDD) işletmesine verilmesi üzerine 23 mühendis “Devrim Arabası” projesine başladı.
Projeyi, “Türk insanının makus talihine karşı bir meydan okuma” olarak algılayan Türk mühendisler, Eskişehir’deki fabrikada, 129 günde tamamıyla yerli üretim olan araçlar yaptı. Ancak Cumhuriyetin kuruluş yıl dönümünde (29 Ekim 1961) gerçekleştirilen sürüş testinde “Devrim Arabası” önce tekledi, sonra yolda kaldı. Hikaye acı bir şekilde sona ererken, Türkiye’nin ilk yerli otomobil projesi rafa kaldırıldı ve üretimde yer alan mühendislere yönelik bir kampanya başlatıldı.
Sonra…
Kurgular,senaryolar, komplo teorileri ve benzin konulmasının unutulduğu gerçeğinden hareketle ‘nasıl unutulur?’ sorusu.
Gelelim bugüne..
2016 yılı başında İsveçli SAAB firmasından 40 milyon Euro’ya bir platform satın alındı ve bu işte burada noktalandı..
Şimdi yeni gündem, Türkiye’nin otomobili…
Yerli mi?
???
Kimilerine göre de algı yönetimi ile ‘Türkiye’nin otomobili’ sloganıyla 2019’da seçim kampanyası yürütmek.
Otomobil uçar gider örneği gibi mi?
Bilemem…
Ancak ortada görünen bir gerçek var ki; otomobilden çok daha önce geliyor.
Saman ithal, nohut mercimek ithal, et ithal, saç ithal, motor ithal, elektronik ithal, teknoloji ithal ve Türkiye’nin otomobili yerli olacak.