Çok umutsuz bir nesil büyüyor. Çok fazla düşünen, çok fazla sorgulayan, her şeye birçok anlam yükleyen, çok fazla kırılan, çok fazla sessizliğe gömülen ve gerçekten yorgun olan bir nesil. Bu nesil birileri tarafından değişmeleri gerektiğine inandırılmış. Değişmelisin fısıltıları yükselmiş her bir kafadan. Başarılı olman, doğru kararlar vermen, olduğun kişiden daha farklı biri olmana dayandırılmış. Mesela kiloluysan zayıflamalısın böyle daha çok sevilirsin denmiş, sessizsen daha fazla konuş böylece daha sıcak kanlı olursun denmiş, az gülüyorsan daha fazla gül yoksa insanlar seni sevmez denmiş, kendi çıkarların için insanları kullanmalısın yoksa onlar seni kullanırlar denmiş. Kısacası renkli olmana gerek yok kalabalıkta bir gölge ol yeter bize denmiş. Bu tarz anlamlandırmalara yüklemelere kulak asmayın. Size göre doğru olan adımları, düşünceleri, fikirleri, davranışları gerçekten sizi siz olduğunuzda sevenler var. Etrafınızı dinlemediğinizde kendiniz olursunuz. Hiç kimse mükemmel değilken sokakta geçen insanlardan tutun en yakınlarımız mükemmel olmamızı bekliyorlar. Bir süre sonra en yakınlarımız artık yakınlarımız olmuyor. Bizi incitenleri yok sayıyoruz. Yok sayıyoruz çünkü sadece yok sayabiliyoruz.