Belki de söylemekten çekiniyorumdur; sevgiyi borç gibi verenlerle karıştırırsın beni diye. Öte yandan düşünüyorum: Kim senin tarafından sevilmek istemez ki?
Ya da çekiniyorumdur “ben de seni seviyorum” demenden; borçlu hissetmekten… Seni hak ettiğin gibi sevebilir miyim ki?
“Seni seviyorum” diyenler aslında “senin de beni sevmeni istiyorum” demek istemez mi? Oysa sevilmeye layık olan sensin. Peki, ben öyle miyim?
Sevgi böyle bir şey miydi?
Her zaman bir karşılığı olmalı mıydı?
Ya da karşılığı olsa fena mı olurdu?
Olmasa da olur muydu?
Belki de söylemekten çekiniyorumdur; sevgiyi borç gibi verenlerle karıştırırsın beni diye. Öte yandan düşünüyorum: Kim senin tarafından sevilmek istemez ki? Sanırım bu yüzden seni en saf duygularımla ve senin haberin olmadan da sevebileceğimi düşünüyorum.
Mutlu olmak
Mutlu insanlar negatif olan her şeyi pozitife dönüştüren ve hayatlarına gülerek devam eden insanlardırlar. Bunlarda beraberinde şunu getirir ki kalıcı bir mutluluğun sırrı mutlu insanın kendisinden geçer.