Mezarlarınıza Tüküreceğim!

Zorlukla açılan gözler,

Suskun başlayan sabahlar…

Sabah ve akşam kavramlarının yükümlülükleri var düşüncelerimin kıvrımlarında.

Nerede başlar bir gün,

Kaç gece sürer bir hayal?

Asılsız, korkusuz gecenin ardında bir umut,

Beyaz bir ışık misali kurtuluşu bekliyorum.

Oysa en büyük karabasını değil midir insanın umutlara tutunmak?

Gerçekliğin bilinmezliği altında eziliyor bedenler

Ölüme doğru gidenler,

Gidip de dönmeyenler…

Asılsız cümlelerle uğurlanıyorlar.

Beklemedikleri hallerde, yalan ve sahtelikle seviliyorlar.

Mezarlarınıza tüküreceğim! Lanet kokuşmuş bedenler.