Nöbetçi Eczaneler
Belki de yeryüzündeki en tuhaf insanlarla bir arada yaşadığımızı düşünmeye başladım.
Nedenini anlatayım size.
“Temizlik imandandır” bu milletin en sevdiği laf değil mi?
“İman gücü” en sevdiğimiz motivasyon kaynağımız değil mi?
E o zaman bu kadar pisliği, çöpü kim yaratıyor arkadaş?
Hangi imansız (!) tuvalet kullandıktan sonra peçeteyi, tuvalet kağıdını klozete atıp tıkıyor?
Hangi vicdansız yerlere tükürüyor?
Hangi örf bilmez, adet bilmez yiyip içtiğinin çöpünü olduğu yere bırakıyor?
Gerçekten anlaşılır gibi değil.
Ülke insanı olarak hiçbirimiz eylem-söylem birliği nedir bilmiyoruz.
Söylediklerimizle yaptıklarımız arasında en ufak bir yakınlık bile yok.
Konuşmaya gelince maşallah herkes pek temiz, pek imanlı vesaire.
İş icraata gelince tıssss.
E ondan sonra herkes “ötekilerden” şikayetçi.
Niye şikayet ediyorsun kardeşim?
Senin o ötekiler dediklerin de uzaydan gelmiyor neticede.
Kabahati kendimizde aramayı öğrenmeden, iç hesaplaşma-öz eleştiri kültürü edinmeden hiçbir adım ileri gidemeyiz.
Bu kadar basit.
