Çanakkale niçin en yaşanabilir kent seçildi? Gerçekten sadece yatırımlardan mı? Genel iktidarların yaptıklarından mı yoksa yerel iktidarların tutumundan mı?
Çanakkale halkı son 30 yılda kurulan 16 hükümete bazı isimler üçer kez olmak üzere toplam 41 Milletvekili seçmiş. Merkez Sağ partilerden ANAP ve DYP 4-0 seçim kazanırken, DYP de İl barajına değil ülke barajına takılıp TBMM’ye vekil gönderememiş.
Çanakkale’de AK Parti son 17 yılda Türkiye ortalamasının hep altında kalmış, hiç 4-0 sonuç alamadı. CHP de son 30 yılda bir kez Milletvekili çıkaramazken, MHP ancak 30 yılda üç milletvekili çıkarabilmiştir. Merkez’de Belediye Başkanlığını ise son 30 yılda iki isim açık ara farkla seçilerek ipi göğüsleyen taraf olmuş.
Uzun süren bayram tatilinde ne yapayım diye düşünürken, aklıma arşivi derlemek geldi. Meslek yaşantıma ilk başladığım günlerde önce kendi şefim (Allah uzun ömür versin) Hüsnü Okumuş, ardından da Rahmetli Çetin Emeç’in bizlere bir öğüdü vardı; “Gazeteciler için en önemli kaynak arşividir” demişlerdi. Gerçekten de öyle. Hatta önemli kaynağın ötesinde bizim için arşiv; noter gibi önem taşıyıp, yazdığımız yazıları onaylar.
Neyse uzatmayalım. Belgelerin arasında 17 yıl kesintisiz iktidarın tek partisi olan AK Partinin ilk olağan kongresinin listeleri elime geçti. İddialı bir seçim ve iki aday birbiriyle yarışmış. O günlerin listelerini görünce hatırladım. Birbiri ile yarışan iki aday ama hazırlanan liste sayısı üç. Yani, adaylar birbiriyle kıyasıya bir yarışa girmiş. Hatta bir aday isim kendisiyle bile yarışır hale gelmiş ki, iki listeyle seçime gitmiş. AK Parti’nin kurulup ilk kongresini yaptığı günden buyana köprünün altından çok sular akmış. İlk seçimde listede olan isimleri okuduğunuzda sizler de benim kadar hayrete düşeceksiniz.
Çanakkale’de gazetecilik yapan birisi olarak son 30-35 yılın Sosyal, Ekonomik, Siyasal ve sportif anlamında gerçekleşen her hareketin ya göbeğinde, ya kıyısında ya da içinde yer almış birisiyim. Bunun içindir ki, gelişen olayların en yakın tanıklarındanım. Şarkı sözü olarak yazmıyorum ama gerçekten “Kimler geldi, kimler geçti?” Ne milletvekilleri, ne valiler, ne çok bürokratlar gördük. Çok da Belediye Başkanları gördük diye yazacağım ama bunu yazamıyorum.
Son 32 yılda Türkiye’de 16 hükümet kuruldu. Çanakkale halkı da bu hükümetlere ayrı dönemlerde aynı isimlerin de olduğu toplam 41 milletvekili seçip gönderdi. Kurulan 16 hükümet toplam 24 İçişleri bakanı değiştirdi. Bu bakanlar da Çanakkale’ye 11 ismi Vali olarak atadı. Bazı hükümetlerin ömrü çok kısa sürmüştü. Hükümeti kurma görevi alıp güvenoyu alamayan kurulmuş hükümetler de var. Mustafa Cumhur Ersümer üç, Nevfel Şahin üç, Ahmet Küçük üç, Mehmet Daniş üç ve Bülent Turan da üç dönem olmak üzere ayrı dönemlerde seçilmiştir.
Gel gör ki bu süreç içersinde Çanakkale halkı genel iktidarlara muhalefette olmasına karşın, merkezde sadece aynı siyasi partiden iki ismi Belediye Başkanı seçmeyi sürdürdü. 13,5 yıl İsmail Özay. Sonrasında da Ülgür Gökhan. Gökhan’ın Başkanlık koltuğuna oturduğunda işe aldığı isimler, çoktan emekliliklerine hak kazandılar bile.
Çanakkale niçin mi yaşanabilir kent seçiliyor? Rahmetli Sakıp Sabancı’nın meşhur sözü aklıma geldi.
“İstikrarr, istikrarrrrr.” Mı acaba?
Güngör Yıldız