Nöbetçi Eczaneler
Sizin anneleriniz nasıldır bilemem ama benimki hem özlü söz ve deyimler konusunda epey bilgilidir hem de tam ihtiyaç duyduğunuz anda bir cümleyle bir kitaplık durumu özetleyiverir.
Bu aralar yaşadığımız bir sıkıntıya karşılık sarf ettiği şu söz ise bence günlük yaşamda cankurtaran gibi adeta: Allah boynuz verdiyse kaşırız.
Bu lafı duyduğumdan beri internette bakınıyorum ama daha rastlamadım tam içeriğine. Yalnızca annem bunu bir dert ile karşılaştığımızda onunla yaşamayı ya da onunla başa çıkmayı öğreniriz anlamında kullanıyor.
Ki bence bu laf hepimizin günlük hayatta masasının üzerinde falan durmalı. Böylece en ufak sıkıntıda sızım sızım sızlanmak, ağıt yakmak yerine; bir hâl çaresi bulunacaksa onu kendimizin bulacağımızı bize hatırlatmış olur.
Annemin özlü sözlerinden bir diğeri de düvende güzel öküzdür.
İlk bakışta dikkat çeken, ilgi uyandıran ama iş yapmaya geldiğinde pek de yararlı olmayan insanlara söyler bunu.
Şahsen ben de sık sık kullanmak zorunda kalıyorum. (Zorunda kalıyorum dediysem, şartlar böyle ben ne yapayım?)
Atasözleri ve deyimlerin bazıları (kimileri hakikaten ırkçı, faşist, kadın düşmanı vesaire olabiliyor) insanın imdadına yetişiveriyor.
Bir araba laf edeceğinize, bir cümleyle noktayı koyuvermiş oluyorsunuz. Ne güzel.
Keşke çocuklarımıza okullarda öğretilen atasözü ve deyimlerin çeşidi artsa, hatta yöresel yarışmalar yapılsa. Belki yeni ve çağlara uyum sağlayacak yeni sözler de çıkar ortaya. Harika olur bence. Ne dersiniz?
