Sokak Hayvanları

Ülkemizin problemlerinin başında yer alan konulardan birisi de, Sahipsiz hayvanlardır. Buna acil bir çözüm getirilmelidir. Sokak Hayvanı kavramı, akli değil, vicdani de değil, ilmi hiç değil. Akli, vicdani olan ve ilmi olan, evcil hayvanlarımızın sahipsiz bırakılmamasıdır. Sokak Hayvanı olmak, hayvanın seçimi değildir. Tıpkı Sokak İnsanı olmayı, insanın seçmediği gibi. Sokak yaşantısı, ne hayvanın ne de, insanın onuruna yakışmaz. Sokak insanı nasıl kaygı verici bir durum ise. sokak hayvanı da o derece kaygı vericidir. Sokak hayvanı konusu, maalesef, ihmal, öteleme, yok sayma, öldürerek halledilir zannetme gibi nedenlerle, kördüğüm haline gelmiştir. Çözümü, Tabi ki konuyu bilen meslek mensuplarının, yani Veteriner Hekimlerin, sorumlulukları nispetinde yetkilendirilerek. Planlı ve kararlı bir şekilde özel ekiplerin çalışmaları ile olacaktır. Mesele, halk ve çevre sorunudur. Sokak hayvanları konusu, ne yazık ki, hayvan refahı olmaktan çıkıp, kamu güvenliği tehlikesi haline gelmiştir. Yapılan bilinçsizce hareketler, bu yanlışlığı körüklemektedir. Her yere mama koymak, çevre kirliliği yönünden olduğu gibi, insanlar içinde tehlikeli olmaktadır. Zira mama konulan yerleri, sokak hayvanlarımız, kendi alanları olarak algılamakta ve yaklaşanlara zarar vermektedirler. Ne yazık ki ve çok acıdır ki, Sokak Hayvanlarının bakımı ve alan yaratılması konusunda yetkili olan Belediyelerimiz, bu işi kulak arkası etmektedirler. Düşünün, Türkiye’de 297 Belediye Hayvan barınağı vardır. Belli ki, çözüm var. Ancak sorumluluk alan, görevini yerine getiren yok. Türkiye’de yaklaşık 8 milyon sahipsiz sokak köpeği vardır. Yani, her on kişiye bir sokak köpeği düşmektedir.5199 sayılı kanun, Belediyelerin, ödeneklerinin yüzde 5 ini sahipsiz hayvanlara ayırma zorunluluğu getirmiştir. Lakin uyan yoktur. Hastanelere yılda 250 bin ısırık vakası müracaatı olmaktadır. İnsan sağlığının yanında, trafik güvenliği de tehlikeye düşmektedir. Peki, ne yapılmalıdır? .Belediyeler, büyük alanlar ihdas etmeli, Orada yeteri kadar Veteriner Hekim istihdam etmeli. Azami sayıda, bakıcı koymalı. Hayvanlar kısırlaştırılmalı. Ancak sokağa salınmamalıdır. Sahiplenmek isteyenlere verilmelidir.. Zaten. Kısa bir ömürleri olan bu hayvanlar, barınakta geçirecekleri 10-12 yılsonunda ölmüş olacaktır. Hastalıklı, kuduz, saldırgan hayvanlar ise ithaf edilmelidir. Ancak halk arasında yaygın olan uyutulma, sağlıklı hayvanlara uygulanmamalıdır.. Görev Veteriner Hekimlerindir. Başka meslekleri bu meselinin içine sokmaya çalışanlar, abesle iştigal etmektedirler. Önce de dediğimiz gibi, Veteriner İşleri Genel Müdürlüğü kurulmalı. Bu birimin içinde, sokak hayvanları ile ilgili bölüm bulunmalı. Valilik, Belediyeler ve Sivil Toplum kuruluşları, halk ile birlikte hareket etmelidir. Sokak Hayvanları sorunu gitgide büyük bir problem almaktadır. Vakit geçirmeden tedbir alınmalıdır. Sağlıcakla kalınız..