Yeni Çağ Çocukları II

…

Anne ve babalarımız, dünya savaşları sonrası, ailelerini ve kendilerini hayatta tutabilmenin dışında, bilinçlerini geliştirebilecekleri ortamların dışında kaldılar. Bu fırsatı kendi çıkarları için değerlendiren elitler, Amerikan Marshall yardımı bahanesi altına gizlenmiş, içinde yoğun kimyasal içeren süt tozlarını, okul çağına gelmiş tüm çocuklara içirdi. Doğal yağlar yerine, margarin yağıyla pişirilmiş yemekler yedik, şekerle tanıştırıldık, unlarımız ve diğer tüm yiyeceklerimizle oynanarak, besin değeri olmayan bir beslenme şekline geçirildik. Aileler, sorgulamaya fırsat yakalayamadı çünkü sahte yiyecek sıkıntısı yaratılarak, onlara kuyruklarda neler veriliyorsa, onları alıp çocuklarına yedirmek zorunda bırakıldılar. Yani, tam da büyüme çağındayken, çocukların iyi beslenmesi baltalandı. Bu yetmiyormuş gibi, anne ve babalar, eski inançları harfiyen uyguladı. Korkutarak kendilerine saygı duyulmasını sağlamak istediler fakat dokunmadan ve sevgilerini göstermeden çocuklarını yetiştirirken, güven ortamı hazırlamaktan uzak kaldılar. Çocuğu disipline etme anlayışları, sevgi ve şefkatin gösterilmesinin ayıp karşılanması, çocukların kendilerini iyi ifade etmeyi öğrenemeden büyütülmelerine neden oldu. Yetişkin olan bu çocuklar, dünyanın gidişatını belirledi. Ülkemizin, henüz hak ettiği yere ulaşamamasının kaynağı, her birimizin çocukluğunda aldığı eğitime bağlanıyor.

Çağımızın anne ve babalarının çoğu, artık çocuklarının kendilerini rahatça ifade etmelerine uygun zemin hazırlıyor. Bu gerçekten iyi bir adım oldu. Çocukken sevgi ve güvenden uzak yetiştirilmelerinin acısını derinden hissetmiş olmalılar ki, kendi çocuklarını, büyüme çağını çoktan geçirdiği halde, onlara ait tüm sorumlulukları üzerlerine alıyor. Onlar adına karar veriyor ve koruma amaçlı, hayatlarını kontrol altına alıyor.

Güven ortamı sağlansın derken, çocuklar anne ve babalarının güdümünde ve yaşamdan kopuk yetiştiriliyor. Bir toplu taşıma aracında bile, çocuğunun ayakta kalmasını istemeyen anneler, çocuklarını kendi yerlerine oturttuğu gibi, yanı başında ayakta zorla durmaya çalışan bir yaşlıya yer verme nezaketinden uzak kalabiliyor. Çocuklar, sürekli almaya kodlanıyor fakat vermeyi ve hizmet sunmayı öğrenemeden büyütülüyor. Sonra da, çocukların ve gençlerin bencilliklerinden şikayet ediliyor.

Devam Edecek…