Sonra bir kitap okuyacak, bir müzik duyacak, bir an gelecek hislerin bir anda dökülüverecek belki bir kâğıda, belki de telefonunun not defterine ya da sadece dilinden dökülecek, gözyaÅŸlarınla karışıp gidecek. Sonra ne mi olacak? Belki dönüm noktan olacak belki bir ÅŸeyleri deÄŸiÅŸtirecek, biraz güç toplayacak ya da sadece rahatlayacaksın. Biraz yük olan ifade edemediklerini ifade ettiÄŸin için rahatlayacak, hafifleyeceksin… Müzik tekrar tekrar çalmaya devam ediyor. Bilmiyorum bu kaçıncı baÅŸa dönüş, aynı ben gibi oldu. Sonra diyorum çıkış yolu geldi, bu sefer oldu, çıkıyorum. Zincirlerimden kurtuluyorum, yenileniyorum. Bu girdaptan kurtuluyorum diyorum tekrar baÅŸa dönüyorum, kurtulamıyorum. Kabusum yeniden baÅŸlıyor. “Her anın aklımda her kıvrımın” diyor ya müzikte, her anım, dehÅŸet, acı, nefret, öfke, tiksinti, neÅŸesizlik, korku, keder, endiÅŸe, suçluluk, piÅŸmanlık, geç kalmışlık, çaresizlik hissi sarıyor bedenimi. Her an o duyguları yaşıyorum.