Sadece müzik, sessizlik, karanlık kendime dönmüşüm. Özellikle müziğin son dakikaları çalan o ritim, ah o ritim beni o kadar bambaşka diyarlara götürüyor ki kelimelere dökmem biraz zor olacak. Şuan düşündüklerim ve hissettiğim; yenilenmek, yeniden doğmak, sıfırdan başlamak. Ne kadar kullandığım eşya, kıyafet, makyaj, gereksiz eşyam varsa hepsini atmak. Az ve öz, temiz yeni bir sayfa açmak, az ama kaliteli eşya almak. Bunu şöyle de düşünebiliriz; bu zamana kadar beynime işlemiş tabuları, gereksiz değer yargılarını, saçma sapan takıntıları, düşünceleri, nedensiz korkuları ve yine birçok gereksiz şeyi atıp, stresi kaygıyı atıp sadece yararlı şeyler doldurmak beynime. Yani yenilenmek, resetlenmek yeniden doğmak istiyorum. Ve bu hisler, düşünceler daha anlatamadığım kadar çok derin. Müzikte de dediği gibi “Bi’ tek ben anlarım”, beni bir tek ben anlarım. İnsan ne kadar destek alsa da, anlatsa da, psikolog, psikiyatrı, arkadaş, dost, sevgili, aile hep anlatamadığı olacak. Cümlelere dökemediği hisleri…
…