Nöbetçi Eczaneler
Sığındığımız tek teselli olan zamana yenik düştüğümüz bu durumun geçmesini beklemiyorum. Amayı sürdürerek insanın içinde olan sabır duygusuna güveniyorum. İnsan alışır her şeye… İşte alışmayı bekleyeceğiz. Ruhumuza biraz dinleyebilseydik ve kendimizle birazcık yüzleştiysek şimdi yeniden ayağa kalkma vaktidir. Oluşturduğumuz o sevgi çemberine dâhil olalım. Sıkı sıkı geri kalan sevdiklerimize sarılalım. Dediklerime hepiniz dâhilsiniz. Acizliğimizi kabul edelim. Acımızı en son damlasına kadar yaşayalım. İçimizde yaşanan her ne ise sonuna kadar özgürce yaşayalım. Ama kalkmasını da bilelim. Bunu başarabiliriz bu bizim elimizde… İnsanlar olumsuz düşünmeye başladıklarında, ardı ardına olumsuzluklar başlar. Bir tür hastalık gibi, önce kendimiz için sonra sevdiklerimiz için başarmaya inanmak gerekir. Bizler iç dünyamızın dışımızla temasından korkuyoruz. Sonra içimiz nem kapmaya başlıyor. Bir anlık bu durumu kaldıramayışımızla içimize hapsettiğimiz o ruhu yaşamaya başlıyoruz.
