Yaşlı Türkiye-II

Diğer yandan şu anda çoluğa çocuğa karışma yaşı olarak tanımlayabileceğimiz 25-35 yaş arası gençlerin işsizliği, güvencesizliği ve umutsuzluğu var. Çoğu genç üniversiteden mezun olduktan sonra iş bulamıyor. Yetkililer her ne kadar “iş beğenmiyorlar” dese de o iş tam olarak öyle değil. Bir kere o okula yıllarca verilmiş emek var, sadece okuyanın emeği de değil üstelik. Anne ve babalar çocuklarını okutabilmek için emekli olduktan sonra çalışmaya devam ediyor mesela. Harcanmış onca para, yurt parası, okul harcı, yiyeceği, içeceği, giyeceği, çocuk arkadaşlarıyla eve çıktıysa kirası, faturası, saymakla bitmez. Bu kadar harcamadan sonra çocuk da diyor ki ben sizin bana önerdiğiniz o işi üniversite okumadan da yapardım. Bana okuduğumun karşılığı olacak bir iş ver. Zaten üniversite okurken o işlerin çoğunda çalışmış oluyor orta sınıf bir ailenin çocuğu. Durum böyle olunca yıllarca işsiz kalabiliyorsun işin yokken de evlenemezsin. Çünkü artık hiçbir evin tek maaşla dönmesi mümkün görünmüyor.

Gelelim güvencesizliğe. Diyelim ki yıllarca aradın ve bir iş buldun. Öyle çok okudum diye yüksek maaş falan da beklemiyorsun. Asgari ücrete tavsın. Kamuya girmenin hayal olduğu bu günlerde tabi ki özel sektörde çalışacaksın. Özel sektörde de işler biraz karışık. Maaşını zamanında alabiliyorsan şanslısın. Öyle fazla mesai, hafta sonu 2 gün tatil falan beklemeyeceksin. Çalışma saatlerin uzun. Özellikle kadınlar hafta da bir gün tatilde ne yapacaklar. Evi temizle, çamaşır, bulaşık, ütü, misafir ağırla dinlenmeyi zaten saymıyorum da; bir de çocukla nasıl ilgilensin bu kadın. Hadi ilgisiz büyüsün desek bu seferde kreş ücreti olmuş bir asgari ücret kadar. Tüm çalıştığını oraya yatırmayıp evde çocuğa baksa, 3 kişi 1 asgari ücretle nasıl doyacak? Kaldı ki özel sektörde kimsenin işinin de garantisi yok. Dışarı da bir sürü işsiz var sonuçta. Ya o tek maaş da giderse? En iyisi çocuk yapmamak gibi görünüyor.

Bir de bu çocuğun eğitimi var tabi… Eğitim sistemi sürekli değişiyor. Sınav odaklı eğitim sistemini doğru bulmayan bir düşünce yapısına da sahipseniz, yandınız. Bir de özel okul masrafı var ki bu koşullarda imkânsız görünüyor. Bir kez daha tekrarlayacağım en iyisi çocuk yapmamak.

Varsın ülke çok yaşlı nüfusa sahip olsun. Belki böylece, insanca bir yaşam imkânı sunabilir halkına.