Nöbetçi Eczaneler
Türkiye hızla bir seçim sürecinin içene girdi.
14 Mayıs’ta Türkiye’nin geleceği açısından kritik seçimler yapılacak.
Adaylar özellikle gençlerin oyunu alabilmek için türlü vaatlerde bulunuyor.
Bu vaatler arasında eğitime ilişkin olanlar hemen göze çarpıyor.
Çünkü okuma çağındaki gençlerin hangi konulardan rahatsız olduklarını, hangi eksiklerden şikayet ettiklerini aslında bal gibi biliyorlar.
Çünkü yıllar boyu sürdürülen politikalar sonucu bu eksikler ortaya çıktı.
Bunlardan biri eğitimde fırsat eşitliği ve sosyal adaletin sağlanması. Oysa özel okula gidenlerle devlet okuluna gidenler, imam hatipler ile fen liseleri arasında ciddi farklar var.
Özelleştirme sonunda çocuklarımızın iyi eğitim alabilmesini bırakın, okulda karnını doyuracak harçlığı bulması bile artık hayal.
Siyasi partilerin bir diğer vaadi öğretmen atamaları. Oysa Türkiye’de 100 binin üzerinde öğretmen eksiği var. Buna karşı atanamayan öğretmen sayısı bir milyona yakın.
Bu çarpık düzenin mimarları şimdi öğretmen atamaları yapacaklarını söylüyor.
Aynı şekilde öğretmenlerin özlük haklarının düzeltilmesine yönelik vaatler de her seçim dönemi gibi bugün de seslendiriliyor.
Öğretmen maaşlarının asgari ücret seviyesine geldiği, özel okullarda çalışan öğretmenlerin her an kapının önüne konma tehlikesi yaşadığı bu düzeni, onlar yarattı.
Yükseköğretimin geliştirilmesi, üniversitelerin özerk ve demokratik bir yapıya kavuşturulması, YÖK’ün kaldırılması veya işlevinin değiştirilmesi; yurt ve burs imkanlarının artırılması gibi vaatler de gençlerin oyunu alabilmek için bol keseden veriliyor.
20 yıldır ülkeyi yöneten parti, bugün bunları vereceği vaadiyle oy bekliyor.
Ezcümle, Türkiye’de siyasi partilerin eğitim vaatleri genel olarak pedagojik yaklaşımdan yoksun, popülist ve yüzeysel.
Sadece günü kurtarmaya ve ne pahasına olursa olsun iktidara gelmeye endeksli.
Olan ise yine kendi çocuklarımıza oluyor. Yazık çok yazık!
