Nöbetçi Eczaneler
Kendinizle konuşun. Bu konuşma samimi duygularla iyi bir dinleyici olmanızı gerektireceğinden kendinizi yargılamadan olmalı. Sürekli sorgulayan biriyle konuşmak bizi mutlu etmez. Bu nedenle kendinizle konuşurken dış göz olmayı denemeniz gerekir. Bedeniniz şaşırtıcı bir bilgeliğe sahip. Bu anlama yolunda en hızlı şekilde ruhunuzla harmanlanan mesajları, nazikçe işleyen bir makine gibi çalışan beyniniz, mesajları hep verecek size. Hep gelip geçici duygulardan ve kalbinizin bilgeliğinden bahsederiz. Bu finalde doğruya yönlendirse de gidiş yolumuzu daha çabasız inşa edebileceğimiz bir düşünme yeteneğimizde doğumla birlikte bizimle.
Diyelim ki karbonhidratlı besinlere sizi yönlendiren duygulara sahipsiniz. Neden duygu diyorum çünkü beslediğimiz şey çoğu zaman bu oluyor. Bu besini bedenin istemesinin bir nedeni var. Öz değer duygunuz derinden sarsılmış olabilir. Annenizle tartışmış ve kendinizi ona ifade edemiyor olabilirsiniz. Yahut ilişkinizde aldatılmış olabilirsiniz.
İşte bu ve buna benzer duygu durumları size karbonhidrat ye ve kendini iyi hisset bu enerji alanını besle diyor olabilir. Hepimizin zaman zaman başına gelmiş bir durum bu. Duygular gelip geçici ama kalan uzantıları bilge bedeninizi yanıltmaya başlamış olabilir. Bu durumda beyninize giden bu sinyalleri doğru işlemeniz gerekecek. Aman ne olacak demeyin. Bugün yer yarın eritirim. Mesele kilo almak değil sağlıklı bir beden de olmaktır. Sağlık her zaman bütünsel olmalıdır. Karşı koyabilme kendine sahip çıkabilme ve bu duygu durumlarından çıkabilmenin yolu ise bilinç içine doğru işlenmiş duyguları bulmaktan geçer. Beyninizde işlenen bu durumlar kısa süreli de olsa durdurulabilir. Ancak kalıcı çözümler için bu bilinç içi inançları bulmak gerekir. Sizi bu yiyeceklere yönlendiren geçmiş inançlarınız buna sebep olur. Bu inançları siz hatırlamasanız da bilinç içinizde vardır ve siz onları bulup yüzleşmedikçe sizi etkilemeye devam eder. Baskın şekilde sevmediğiniz bir yemeği düşünün. Ben mesela bu çalışmayı kendimle yapmadan önce tavuk yemeklerini hiç sevmezdim. Zorla yedirilen bir akşam yemeğini hatırlayınca sebeplerim tamamen yerine oturdu. Aman canım tavuk da yemesem ne olur demedim. Çünkü mesele yemeği yememek değil iyileştirebilecek bir travmayı değiştirmek ve bana sunacağı yeni yolları yaşayabilmek.
Sizde düşünün bakalım hangi anda bıraktınız kendinizi ve hangi duygu ile birleşiyor yemek yeme dürtüleriniz. Hangi inançla yüzleşirseniz hayatınız daha konforlu olur. Kendinizle konuşun ve onu dinleyin. Bedeniniz sizin onu anlamanız için bekliyor olabilir…