10 ilimizi etkileyen 7.7-7.6 kimine göre de (7.8) şiddetindeki depremin acıları kısa sürede sarılacak gibi gözükmüyor.
Toplum olarak “Bir olma günü” diyerek yaraların sarılması da mümkün gözükmüyor.
Bir olalım, birlik olalım, bu doğru ve önemli,
Fakat artık eksikliklerimizi, yapmamız gereken işleri de
Ardı ardına sıralayıp, gün geçirmeden yerine getirmeliyiz.
Birbirimizin kaşını yarıp, gözünü çıkarmadan gerçekleri hepimiz kabul etmeliyiz.
Körfez depreminin üzerinden yıllar geçti.
Son depremle anladık ki ne devlet, ne de kurumlar ders almış.
Kimse benim suçum değil diyerek günah çıkarmasın.
Hepimiz suçluyuz,
Devleti yönetenler de suçlu,
Yerel yönetimler de suçlu,
En büyük suçlu da hesap sormadığımız,
Senin benim adamım diye mazeret ürettiğimiz için bizler suçluyuz.
Mutlaka bir gün gelecek, biz de bu anı, ortamı yaşayacağız.
Peki, ne kadar hazırlıklıyız?
Toplanma alanları hazır mı?
Belediye olarak fırınımız, su ihtiyacını karşılayacak sistemimiz,
Yaralıların toplanıp, cenazelerin sevkiyatı yapılabilecek mi?
Kent ile arasında köprü, karayolu olmadan ulaşılabilecek analarımız hazır mı?
Hastanelerimiz, bisküvi kutusu gibi yıkılır mı?
Kentin dışında konumlandırılan hastanelere ulaşım nasıl sağlanır?
İlçelerimizin yarısına yakını ile aramızda deniz var.
Deprem olması durumunda kara- deniz bağlantısı ne şekilde kurulur.
Tüm bunların çalışması, planlanması yapılmış mıdır?
Hiç birbirimizi suçlamadan, ötekileştirmeden
Lütfen benzer çalışmaları hızla hayata geçirelim.