Bizimkisi Usta- Çırak ilişkisiydi,
Sonraları abi-kardeş- sırdaşa dönüştü.
Ustam Rahmetli Hüsnü Okumuş,
“Oğlum, sayfalar dolusu yazı yazacağına
bir kare fotoğrafla anlat olayları” derdi.
Mesleğimizin her gününde yeniden inanıyoruz bu söze.
Körfez depreminde,
Kucağında ekmekle gözyaşlarını silmeye çalışan dede,
Mülteci akınında,
Aylan bebek,
Ankara Garı katliamında
Kanlar içindeki baba,
Delinmiş Lastik (Cislavet) ayakkabılı
Ellerini bacaklarının arasında tutarak endişe ile
oğluna kavuşmayı bekleyen Recep amca,
Bizim kuşak iyi hatırlar,
Susurluk kazasında Mercedes otomobil.
Toplumsal hafızaya kazınmıştır bu fotoğraflar.
19 İlimizi yerle bir eden 7.7- 7.6 depremde de
Enkazın altında kalarak can vermiş,
15 yaşındaki kızının elini bırakamayan
Mesut Hançer adındaki babanın fotoğrafı.
Kahreden bu depremin de simge fotoğrafı bu olsa gerek.
Fotoğrafı Uluslararası Haber Ajansı AFP geçmiş.
Bir baba, öyle çaresiz ki
Boş boş bakıyor.
Nereye baktığı bile hissedilmiyor.
Herkes bir an için kendisini bu babanın yerine koysun lütfen.
Eyyyy İmar affı çıkaranlar,
Eyyy elindeki halka hizmet için yetkisini
cüzdan rakamları kabarsın diye kullanan imar yetkilileri,
İnşallah bir gün, en az bu baba kadar sizde çaresiz kalır tükenirsiniz.