Üç harf!

Yanlış anlamayın. Anlatacağımız, aklınıza gelen Üç harfliler değil. Hatırlayanlar olacaktır. Bir tarihte Pop Star yarışmasında, Ajdar diye bir şahıs vardı. Yarışmada, ”Nane, nane, nane” dedi. Başka da bir şey söylemedi. Adam hala sahnelere çıkıyor. Bir numarası da yok. Resmen tiyatro yapıyor. Ne yapsın? Alıcısı var. Şimdi de, Tivorlu İsmail nam altında, pos bıyıklı bir amcamız ortaya çıktı. Sahnelere çıkıyor. Belediyeler Konsere çağırıyor. Çok kısa zamanda şöhret oldu. Peki, ne yapmış bu arkadaş? Vallahi hiçbir şey yapmamış. Şırnak’ta küçük bir bakkal dükkânı varmış. Yaşı da epeyi ileri. Nasıl olmuşsa olmuş, Herhalde birisi akıl vermiş ki, ortaya çıktı. Mirkelam diye bir şarkıcı vardı. Bunu sahneye hazırlayan menajeri ya da her neyi ise, ona Koş demiş. O da hep koştu. Malı götürdü. Bu Tivorlu’nun yaptığı da şu. Üç harf  bellemiş Kürtçe, Yek, Dü, Se diyerek başlıyor. Ondan sonra, ”Aaaa. Eeee,Ooo”. Sonra da, jimnastik hareketleri. Gençler kırılıyor. Sahneden indirip, aralarında havaya kaldırıyorlar. Allah aşkına? Bu işler o kadar kolay mı? Nice sanatçılar yıllarca emek verdiler. Besteler yaptılar. Söz yazdılar. İcra ettiler. Sonra da bunun gibiler, Tilkiler vb, beş para etmez şeyler sunan bunlar ortaya çıktı. Millet bunları  baş tacı etti. Şimdi sizlere, bestekar ve söz yazarlarının adını yazmayacağız. Çünkü sayfalar yetmez. Yalnızca birinin eserlerini anlatacağız. Tanıdık birisi, Çanakkaleli hemşerimiz, Teoman Alpay, Allahın rahmeti üzerine olsun. İşte eserleri. Beraber yürüdük biz bu yollarda. Devlerin aşkı büyük olur. Bana her şey seni hatırlatıyor. Böylemi esecekti son günümde bu rüzgâr. Samanyolu. Sevmekten kim usanır. At kadehi elinden. Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar. Nasıl geçti habersiz. Bunlar yüzlercesinden birkaç tanesi. Yıllar geçmiş. Hala vatandaşın dilinde. Dillerden, gönüllerden düşmüyor.  Şimdi birisi çıkıp, AAA. EEE. OOO diyor. Gençler de ona itibar gösteriyor. Hadinin oradan. Ne (Z) )kuşağı. Resmen, Zero kuşağı. Sağlıcakla kalınız.