Tedbir şart!

Covid-19 salgınında, vaka sayıları 30 binleri geçti. Vefat sayıları 200’lere takılmış gibi görünüyor. Sağlık Bakanı Fahrettin Koca’nın, her gün ısrarla bıkıp usanmadan ve hâlâ yumuşak bir dille tekrarladığı, “Tedbirlere uyulmalı, aşılarımızı tamamlamalıyız” uyarılarına rağmen, durum da maalesef değişmiyor. Peki, neden? Sayılar neden hep aynı. Vatandaş; salgın bitti gibi hareket ediyor.
Aslında,hastalığın artmasının çeşitli sebepleri var.:Okula, çarşıya, pazara dönüşler arttı. Bu zaten olması gereken bir durumdu, Öyle de olmalıydı. Hareketlilik artınca, bulaşma da hızlandı. Dışarıda, özellikle ortak mekânlarda, uyulması gereken ortak tedbirlere, gerekli dikkati gösterenlerin sayıları, hızla azalıyor. Maskeler önce çeneye inmişti, Şimdilerde “kol/pazu bandı(!)” görevi üstleniyor. Düzenli dezenfektan kullananların, fiziksel mesafeye uyanların sayıları da düşüyor. Bir kısım aymaz,”Bana bir şey olmaz” modunda. Ne yazık ki, İlk günlerdeki o muazzam “aşı heyecanı” neredeyse dibe vurmuş durumda. İki doz Sinovac yaptıranların 3. dozları hâlâ yeterince yapılmadı.  Bir doz Sinovac yaptıran ama ikinci dozu aradan neredeyse 8 ay geçmesine rağmen, hâlâ yaptırmadığı bilinen milyonlarca“bağışıklığı kuşkulu” 60 yaş üzeri vatandaşımız var. Şu kesin: Eğer, salgın bir an önce kontrol altına alınmazsa, bizde de başka ülkelerde de, yeni ve muhtemelen Delta’dan daha tehlikeli varyantlar ortaya çıkabilecek. Haklıyız! Salgın bizi sadece ekonomik ve sosyal yönden değil, ruh sağlığı bakımından da ciddi ölçüde örseledi. Neticede de bu gibi durumlarda, her zaman yapıldığı gibi ya “Ne olacaksa olsun kardeşim, bıktım artık!” ya da “Bana şimdiye kadar bir şey olmadı, bundan sonra da bir şey olmaz” şeklinde yanlış düşünceler devreye girdi. Çözüm nedir? Tabi ki, kurallara uymak. Aşılarımızı tamamlamak. Başka yolu yok.

                            Gülmece

Ortadoğu Teknik Üniversitesi’nde okuyan bir öğrenci, işi dalgacılığa vurmuş. Dersin dışında her konuyla ilgiliymiş. Yılsonu yaklaşırken, kötüye giden dersleri düzeltemeyeceğini görmüş. Üniversiteden atılacağı kesin gibiymiş. Ankara’dan annesine telefon etmiş:
– Anneciğim, okuldan atılacak gibiyim, babamı hazırla. Annesi cevap vermiş: – Baban zaten hazır. Sen kendini hazırla! Sağlıcakla kalınız.