Farkındalık

Farkındalık çok duyduğumuz üzerine çok da derince düşünmediğimiz bir kelimedir. Bilinçli olmak, haberdar olmak olarak tanımlanır. Ben bu kelimeyi pek çok iç içe genişleyen halkadan oluşan bir durum olarak yorumluyorum. İlk halka 5 duyu ile başlıyor. Fark etmek deyince hepimizin aklına görmek geliyor. Tüm duygularımızı buna indirgiyoruz. Kesinlikle çok destekleyici. Şöyle düşünün bir yere ilk defa gittiniz her şeyi incelediniz. Bir sonraki gidişlerinizde benzer gelmeye başlar. Görmeye alıştığımız yerlere gittiğiniz de bir süre sonra orayı bilirsiniz. Sonra gittiğiniz zamanlarda o bildiğiniz yeri tekrar inceleme gereği duymazsınız. Çünkü siz yeni anın güzelliğinde farkındalığında değil oraya ilk gittiğiniz andasınızdır. Duymak mesela etraftan gelen uyarıcı görüntüleri görmeden duymak. Bulunduğunuz ana dair anılar yaratır. Unutmayacağınız sesler vardır. Mutlu olduğunuzda ya da size hüznü hissettiren anılarınızı yüklediğiniz sesleri düşünün.  Görmeseniz de o sesi duyduğunuzda o anı hatırlarsınız. Farkındalık bu tüm hislerin birleştiği anda gerçekleşir.

Çok sevdiğiniz bir restoran düşünün. Onun olduğu sokağı bilirsiniz. Köşeyi döndüğünüzde karşınıza çıkınca görürsünüz. Hatta daha köşeyi dönmeden yükselen insan seslerini duyabilirsiniz de. Ancak o çok sevdiğiniz tavuksuyu çorbanın kokusu siz daha sokağa yaklaşmadan burnunuzdadır. Koku hiç unutulmaz bir bilme duygusu yaratır. Tadını hatırlatan tetikleyici bir histir. Yaklaştınız ve dükkân sahibinin samimiyetle karşıladığı bu mekânda, uzattığınız o elinizde hissettiğiniz güven duygusu sizde tamamlanma hissi yaratır. Tüm bu duygular o anda birleştiğinde anlamlıdır. Sadece hatırlamak anıdır. O anda hepsini yaşayabilmek ise farkındalık.

İkinci halka daha iç dünyamıza doğru genişler. Burada farkındalık çevrenize odakladığınız zihninizde gerçekleşir. Farkındalığı tetikleyecek, daha geniş görmeyi sağlayacak, sizin içinizde bulunan duyguları ortaya çıkaran uyaranlarınızı aramak gerekir. Bu kendinize ait anılar içinde yolculuktur. Herkes kendi bilinçaltında bir avcı gibi çalışır. Bu sayede tüm bağımlılıklarımızı, kendimize yaşattığımız acı hissimizi, mutluluklarımızı, doğru olarak değerlendirilen ya da yargılanan davranışlarımızı kendi kendimize görünür hale getiririz. Bu kendimizi bilme yolunda büyük bir farkındalık yaratır. Mesela, siz davranışlarınız nedeniyle yargılanıyor ve onaylanmak için çaba harcıyorsanız, bu başka birine sürekli bir bağımlılık geliştirmenize sebep olur. O onay istediğiniz kişi tarafından takdir edildikçe doğru yolda olduğunuzu düşünürsünüz. Farkındalık burada biter.

Bu şekilde yaşamak istemiyorsanız duygularınızın avcısı olun. Kendi yolunuza katkı olabilmek için farkındalıkla iç dünyanıza bakın. Bu gerçekleşirse başkasının size onay vermesinin önemi kalmaz. O zaman size çok başarılı bir iş çıkarttın dendiğinde ‘teşekkür ederim’ demek, gerçekten beğendin mi demekten daha anlamlı olacak. Siz kendinizdeki potansiyeli bileceksiniz ve onayı da kendiniz vereceksiniz.

Düzenli olarak kendi iç dünyanıza doğru farkındalıkla bakma çalışması, amaçlarınıza hizmet etmeyen düşünceleri tek tek ayıklamak demektir. Bunu ciddiyetle deneyimlerseniz hiçbir duygunuz sizi acıya sürükleyemez. Kendi iç dünyasında acı içinde yüzmeyi seçen kimse kendi içsel enerjisini koruyamaz. Farkındalıkla kendine ve dış dünyaya yönelebilen kişi ise olumlu düşünceleri hayatına tümüyle yayar. Bunu başarmak istiyorum diyorsanız anda yaşayabiliyor olmanız gerekir. Farkındalık An’da yaşamayı başarmaktır. Bunu başarabilen herkes artık özgür olur.