Önceki yazılarımın birinde birinci çocuktan, özelliklerinden ve düşünce yapısından bahsetmiştim. Bugün ise ikinci çocuktan bahsedeceğim. Ailenin tek çocuğu var ve bu aileye ikinci çocuk geliyor. Peki o zaman neler oluyor. Bir defa birinci çocuğunun alanı daralıyor. Tek çocuk olmanın avantajlarını kaybediyor. Birinci çocukta hırçınlık ve kıskançlık başlıyor. Başlangıçta küsüyor olsa da sonunda kabulleniyor ve abi abla moduna geçiyor ve davranış biçimi değişiyor. Bu nedenle tek çocuk olmakla abi yada abla olarak büyümek arasında farklılıklar var. Abi abla moduna giren birinci çocuk; yumuşak başlı, vicdanlı, sorumluluk sahibi, fedakar, sabırlı, kıskanç, agresif, doğal lider ve özgüvenli davranışlar gelişiyor. Peki kardeşin yani ikinci çocuğun davranışları nasıl ? İkinci çocuk ise; otoriteye asi, talepkar, sevimli, muhtaç ve rekabetçi bir yapıya sahip oluyor.
Burada önemli olan nokta şu; Küçük kardeş hem anne babadan hem de abi ya da ablasından otorite görüyor. Asi davranışlar gösterebiliyor. Sınırını devamlı genişletmeye çalışıyor. Önünde birinci çocuk olduğu için o da yönünü değiştiriyor ve birinci çocuktan farklı davranışlar göstererek kabul görmeyi bekliyor. Bunun içindir ki iki kardeş birbirinin zıttı davranışlar gösterip zıt karakterlere sahip oluyorlar. Tabi ki bu durum genel anlamda böyle istisnalar çıkabilir. Büyük çocuklar hayata atılınca başarılı olamazlar ise ne olur? Büyük çocuklar aile tarafından başarı odaklı yetiştikleri için başarı beklentileri hep yüksek olacaktır. Başarılı olamazlar ise başarılı olmak ile anksiyete arasında gidip gelirler. Bu yüzden psikologlara daha çok büyük çocuklar başvurur. Çünkü birinci çocuklar mükemmeliyetçi yetişirler. Bu düşünce kalıbına sahip olurlar ama hayatın her alanında mükemmeli yakalamak imkansız olduğu için kaygı ve bazen de depresyon kaçınılmazdır.
İkinci çocuklar önlerinde sorumluluk sahibi, başarılı, fedakar ilgi gören bir abi veya abla modelini görünce onunla mücadele edemezler ve kendilerini onun zıttı olan davranışlara yönelterek kabul görmeye denerler. Onun içindir ki ikinci çocuklarda mükemmeliyetçilik çok görülmez. Sorumlulukları birinci çocuk kadar yoktur. Rekabeti daha iyi bilirler çünkü önlerinde rekabet ettikleri büyük kardeşi vardır. Otoriteye karşı olmakta daha çok ustalaşırlar.
Birinci çocuk ya da ikinci olmak evliliklere de yansır. İka tene birinci çocuk evlenirse ne olur? İkisi de başarı odaklı olacaktır. İkisi de başarıdan ödün vermeyecektir. Sorunlar genelde burada çıkacaktır. İkisi de mükemmeliyetçi olacaktır. Yada bir birinci çocukla bir ikinci çocuk evlenirse durum ne olur? Biri daha özgür ruh takılırken diğeri daha sorumluluk isteyecektir. Sorunları tahmin edebiliriz burada da.
Sonuç olarak ailede kaçıncı çocuk olduğumuz kişilik yapımızı etkiler. Bu da ilişkilerimizi ve davranışlarımızı. Bu durum tek doğru olmamakla beraber önemli bir dinamiktir. İlişkilere ve kişilere birde bu gözden bakmak sanırım anlamamızı kolaylaştırır. Görüşmek üzere
Kaynak: ODM Aile, Tamer Dövücü.