NEFİLE TARTIŞMALAR!

Vatandaşın gündemi başka. İktidar ile ana muhalefetin ise daha başka. Yurtdışında, hesabın var. Yok, hesabım filan. İspat etmez isen, namertsin. Yok, bilmem nesin. Zamlar yağmur gibi yağmaya başlamış. Ekonomi batmış. Esnaf siftah yapmadan kepenk kapatıyor. Anlayacağınız milletin kafası karışık. Hatta karmakarışık. İnsanlar, geçim derdine düşmüş. Koyun can derdinde, kasap yağ derdinde. Niye bu kadar uzatıyorsunuz? Bir yolsuzluk mu var? Belgen mi var? Yaparsınız bir basın toplantısı. Dağıtırsınız basın mensuplarına. Gerçek olup olmadığına bakarlar. Mahkemeye verilmesi gerekirse, verirsiniz. Eğer bir suç varsa. Etik olmayan, siyasi ahlaka yakışmayan bir iş ve işlem varsa, kamuoyu öğrenir. AKP yani iktidar, “Belgeler sahte Dışarıya para gitmedi, dışarıdan geldi” diyor. CHP, “Belgeler gerçek.” Bu böyle giderse, yılan hikâyesine dönecek. Millet de cambaza bakmaya devam edecek. Ana muhalefet partisi, önce belgeleri basın mensuplarına açıklama kararı almış. Sonra birileri, “Açıklamayalım. Biraz daha gündem yapalım” diye akıl vermiş. İşi uzatma kararı alınmış. Yahu, zaten iktidarın istediği budur. Vergiler, zamlar, İranlı Sahtekâr Zarrab, arada kaynayıp gidiyor. Sizler, hala belge diyorsunuz. Vatandaş da, bu halinizi görünce içinden küfür ediyor. Verin o belgeleri basın mensuplarına, Ya da gidin notere. Olmazsa bilim adamları incelesin, gerçek ortaya çıksın. Yoksa uzaktan sallamakla olmuyor. Biz, bu konuda taraf değiliz. Bu böyle biline. Biz, doğru olandan, millet menfaatine olandan yanayız. Eğer etik olmayan bir durum varsa, vatandaşın öğrenme hakkı olduğunu belirtiyoruz. Ve gerçeklerin bir an önce gün ışığına çıkmasını bekliyoruz.

ACICIK

Aslında, yukarıda bir paragrafta, “Bu iş Yılan hikâyesine” döndü demiştik. Yılan Hikâyesi, bildiğiniz gibi bir türlü sonuca bağlanamayan ve uzayıp giden konularda, kullanılan tabirdir. Bir işin gecikmesi, durup, durup gündeme gelmesi ve gerçekleşmemesi  durumlarında söylenen bir sözdür. “Bu iş  yılan hikâyesine  döndü” Peki bu yılan hikâyesi nereden çıkmış? Bu deyimin hikâyesini anlatacaktık. Lakin çok uzun olduğu için, yarına bırakıyoruz. İsterseniz sizlere, başka bir fıkra şettirerek, bugünkü yazımızı tamamlayalım. Ne dersiniz? Evet, mi? Tamam öyle ise. Yılan olan iki Karadenizli,teme ile İdris çimenlerin arasında sürünerek ilerliyorlarmış.Tem yılan,bir ara İdris Yılana dönüp, “Ula İdris. Biz zehirli miydik? Yoksa zehirsiz mu?” diye sormuş. İdris şaşırmış, “Ula ne oldi gene?” demiş. Temel cevap vermiş, “Ula az önce dilimi ısırdım da” demiş. Sağlıcakla kalınız.