Nöbetçi Eczaneler
Çalışmadan Okumak Çok Zor
Çanakkale’de birçok öğrenci, öğrenim hayatı boyunca çalışmak zorunda kalıyor. Ara zamanlarda 9-10 saat, okul zamanlarında ise yarım gün çalışan öğrenciler başka türlü okuma imkânlarının olmadığını belirtti. Ailelerinin de durumlarının öğrenim giderlerini tam olarak karşılamaya yetmediğini belirten öğrenciler, iki yılda kiralara ve faturalara gelen zamlardan muzdarip…
Hem çalışıp hem okumak zorunda kalan öğrenciler, gazetemize şunları söylediler;
Deniz Kezik (Radyo Sinema Televizyon Bölümü); “Okuma şartları özellikle ekonomik yönden daha da kötüleşti. İlk geldiğim zamanlara baktığım zaman kiralar çok fazla arttı. Bir öğrenci çalışsa bile kazanacağı para bellidir. Onun da çoğunu kiraya veriyor. Faturalar anlamsız şekilde çok şişkin. Bir öğrencinin ailesinden geliri yoksa bir yerlerden de burs vs alamıyorsa başka bir şehirde okuması nerede ise imkânsız. Öğrenci olarak ekonomik olarak çok kötü bir durumdayız. Aileden gelende zaten öğrencinin geçinmesine yetmiyor. Tanıdığım çoğu öğrenci çalışmak mecburiyetinde. Part-time çalışarak geçimini sağlamaya çalışıyor. Çalışanca da öğrencilerin okuma enerjisinde düşüş oluyor bu da derslere yansıyor çalışan arkadaşlarımın birçoğu okulunu uzatıyor. Çalışan öğrencilerin çalıştıkları şartlar da kötü. Çoğu arkadaşım 9-10 saat çalışıp emeğini ucuza satıyor.”
Adem Gülmez (Sanat Tarihi Bölümü); “Üç yıldır öğrenciyim. Biz beş kardeşiz, dördümüz üniversite okuyoruz. Babam emekli maaşı ile hangimizi okutsun. Aylık 400 TL gelse ailemden, kent kart, yemek, kira, bunların hepsine zam yapıyorlar. Ekonomik durum gittikçe daha fazla zorluyor. İnsanlar öğrencileri bir nevi sermaye olarak görüyor. Ev kiraları çok fazla. İlk geldiğimde ev kiram 500 TL idi şu anda ise 700 TL oldu. Burada üç kişi birleşir ev kirasını öder diye düşünüyorlar. Geldiğim yıldan beri çalışıyorum. Temel ihtiyaç giderlerimiz arttı. Özellikle kiraların artması birçok öğrenciyi çalışmaya itiyor.
Muammer Kavruk (Halkla İlişkiler Bölümü); “Elektrik, su, doğalgaz faturası ödenmese belki bu kadar çok çalışmak zorunda kalmayız. 389 TL elektrik faturası geldi. Evde kaldığımız da yok ben günde 8 saat çalışıyorum. Geri kalanda da yatmak zorunda kalıyoruz. Evden gelen para bize yeterli olmuyor. Çanakkale rahat bir öğrenci şehri ancak fiyatlar konusunda gerçekten sıkıntılı… Ben Antalyalı’yım orada 3 artı 1 ev 600-700 TL, ancak burada 1200-1300 TL’den aşağıya bulamazsınız. Mesela ulaşım öğrencilerde ücretsiz olmalı… Ailesinin durumu olmayan bir sürü öğrenci var. Birçoğu okulu bir zaman sonra bırakmak zorunda kalıyor.”
Tuğba Cerit (Sosyoloji Bölümü); “Ben iki yıldır burada öğrenciyim. İlk yıl babamdan çok para aldım. İkinci yıla doğru burada her şey iyi ve güzelmiş gibi geliyor ancak eve döndüğümde babamın sıkıntı çektiğini öğrendim, o yüzden çalışmaya karar verdim. Şu anda İstanbul gibi bir yerde yaşamadığıma şükrediyorum. Bu kadar küçük bir yerde çalışmak zorundaysam oralarda öğrenci olmak çok daha zor. Yurtta kalıyorum, aylık 550 TL gibi bir para veriyorum. Eve çıkmak istesem, ilk çıkışında 2-3 bin TL gibi bir para vermek zorundayım. Devlet yurduna başvuru yaptım ancak çıkmadı. Burs çıkmadı, babam işsizdi bir kardeşim var anaokuluna giden ama burs çıkmadı, kredi çıktı. Birçok yere burs için başvurdum ancak çıkmadı.”
Eren Aşnaz
